En Eski Modern İskandinav Şiir Antolojisi Sözleri ve Alıntıları
En Eski Modern İskandinav Şiir Antolojisi sözleri ve alıntılarını, en eski Modern İskandinav Şiir Antolojisi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Açı asla yitmez içten çizildiği sürece
Sayfa 106
Utanç, suçluluk ve kaygı.
Yaşamda yanlış her şey var
Mükemmel olanlar yalnız şekilsizler
Sayfa 106
Ümit, solmakta olan bir hece
Sayfa 118
Şiirin evi neresi?
Şiirin evi insan yüreğidir: Acılarla, ayrılıklarla, coşkularla, tutku larla kavrulan insan yüreği! İnsan yüreğinin coğrafyası tüm evren! Insan yüreğinin hudutları yok! İşte tam bu noktada şiir, bizi özgürleştiren ve ölümsüzleştiren bir fırtına olarak giriyor yaşamımıza.
Şiir hiçbir dönemde tanımlanamamıştır.
Çünkü o, hiçbir tanıma sokulamayacak kadar büyüktür, değişkendir. Şiir üzerine söylenenler, yazılanlar şiirin nasıl olması gerektiği' konusundaki bireysel düşüncelerden öteye geçemez. Şiiri tanımlamaya çalışmak, rüzgâra eyer vurmaya çalışmaktır. Şair, şiirine kısa bir süre konukluk eder yalnızca. Hepsi bu!
Sayfa 11 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
kısacık bir zaman dilimi
sanki hiç bitmeyecek
isteğin sınırları
yarışıyor düşüncelerinle
bazı şeyler var
dışında kalmak isterdim
düşüncenin sınırlarında
yarış isteklerinle
Zaman dursa
istekler var oldukça
nasıl yitip gitti aşk
umut ve yanlış anlaşılmalarla
Sayfa 30 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
bir oda var orada görüyorsun duyuyorsun bir başkasının kalp atışları seninki gibi
genç yaşlanır, yaşlı gençleşir
kurtuluş yok bundan
orada, ağlayan insanların arasında oynuyor çocuklar
kâğıt parçalarına hayatlarını yazan
dışarıda güneş seni çekip yutarken
nefes aldığın şey unutuluştur
Sayfa 39 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
Gecenin ortasında Gece. Hiçbir şey, gece. Güvensizlik, yoksa hiçbir şey... Yalnızlık ve çaba. Yaşa seviş ulaş. "Öyle bir zaman gelir ki insan olmadığı gibi görünmek istemez daha fazla. Daha yapacak ne çok şey var." Gecenin ortasında dünyada. Anlaşılmaz dünyada. "Bir parçası olacaktım fakat gördüm"
Sayfa 44 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
Bir ton yıldızla geleceğim sana gene,
takacağım yıldızları bir bir saçlarına.
Unutma! San tramvayların, lalelerin kenti Amsterdam,
-Sevgilim oldun!
Tanıdık bir yüz elimi sıkıyor;
Kırmızı sakallı, kulağı kesik dostum Van Gogh. Günaydın! Tablolarını rüzgâr ve ateşle boyayan adam,
tanrının ikiz kardeşi, renklerin şeytanı.
Ah! Lacivert bir yağmur yağıyor Paris'e.
Ve lacivert bir tango dudaklarımda.
Sein nehri, hüzünlü kızım benim.
Tül bir perde sermişler toprağa. Paris olmuş.
Mavi bir mektup yazmak istiyorum memleketime. Mavi bir şiir... Tarçın koksun her kelimesi.
İmbat rüzgârları uçursun a'ları; a'sız bir şiir olsun. Ama tuzlu serseriliğim benim, eksik olmasın
-Bir kadeh de rakım,
Sayfa 78 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
Evet! Hepimiz bir cinayet işleyebiliriz
Bir çiçeği kopararak ya da susarak
-Pembe yüzlü tanrı çeker kulağımızdan.
Şiir alevleridir zamanın
Kalabalığıdır yalnızlığın
Canlılar bir yana, ölülere bile çıkışır.
Sayfa 86 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
Bir kuş musun sen şimdi Acel?
Ormana gidiyorum
Seni duymak için
Ve hep kayboluyorum
Nereye gittin
Yaşamı bu kadar çok seven sen?
Sayfa 95 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu