Olaylar bana kalırsa 7 ve 8'de birbirine çok bağlı, zaten Phantom of the Whitechapel arc'ını bitirdikten sonra yazıyorum bunu. Kendimi durdurmazsam tüm mangayı bir haftada bitireceğim, o yüzden yavaşlamaya çalışıyorum. Puanım 4,5/5.
Jack the Ripper, 19. Yüzyılın sonlarında Whitechapel'de aktif olmuş olan ve kimliği bilinmeyen bir katil, hakkında pek çok iddia var. 19. Yüzyıl mangalarıyla ilgili en sevdiğim şey bu tür ögeleri kullanmaları. Kurohitsuji'de Jack the Ripper, Ciel'ın teyzesi Madam Red idi mesela. Burada da aslında Afganistan'da yaptıklarıyla hem düşman hem de kendi müttefiklerini korkutan Master Jack'in lakabının tesadüf eseri, James Moriarty'nin yapmaya çalıştığının daha ham bir versiyonunu deneyen grup tarafından kullanılması olarak kullanmış yazar.
Master Jack'in varlığı gündelik yaşamlarına bir eğlence katacak, burada da ara ara bunu okumak zevkliydi. Bir örümcek ağı misali birbirine bağlanan olaylar zincirinde bu tür ufak şeyleri okumak zihni dinlendiriyor.
William'ın söylediği hell is empty sözünün Shakespeare'den alıntı olması daha da hoşuma gitti, en kısa sürede o eserini de okumak istiyorum.
Sherlock ile William'ın hangi arc'ta yüzleşeceğini hatırlamıyorum ama Charles Augustus Milverton'un varlığı bunlara ne kadar yaklaştığımızın kanıtı. Sanıyorum ki The Final Problem'a yirmi yirmi beş kadar chapter kaldı. Yolun nerede ayrıldığını biliyorum ama manzara yüzünden yavaşlıyorum denebilir.
