Mücellâ
Nazan BekiroğluSözler ve Alıntılar
Şimdi ey bezirgân, suçu suçluya ödetmeli masuma değil. Bu yüzden ben bir isimden ibaret kalsam bile, ölsem bile, kalsam bile, bir isim bile kalmasa benden geriye. Sen o ismi unutma...
Günüm günüme saatim saatime uymuyor..'
Sayfa 159 - TimaşKitabı okudu
Anlamadığımız o kadar dil arasında aynı dili bölüştük..'
Sayfa 162 - TimaşKitabı okudu
Tanımaktadır anlamanın ilk şartı. Sevmek anlamaktan sonra gelir...
Sayfa 19 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
...affa değer olanı zaten herkes affeder. Asıl af, affa layık olmayanı da affetmek değil mi?...
Sayfa 325 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
İçim huzurla doldu...
Hanımeli ve limonçiçeği açmış, yediverenler coşmuş, mor salkım çiçeklenmiş sarkmış, canı olan ne varsa topraktan başını uzatmış, gür yaprak, bol çiçek, yeşermiş, şenlenmiş...
Sayfa 20 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Herkes aynı şeyi söylüyor.
"Unut artık. Düşünme."
Tek çare unutmakmış gibi. Şu yeryüzünde yaşanmışın dönüp geriye bakması olmasa unutabilirim ben de. Keşke biraz daha az düşünebilsem. Ama ben en fazla dönüp geriye bakabiliyorum. Ve hep hatırlıyorum.
En fazla ilk karşılaşmamızı hatırlıyorum. Henüz hiçbir acıya bulanmamış o saf tanışma anını.
Seni gördüm..'
Sayfa 161 - TimaşKitabı okudu