Kötü insanların bencilin bencili olduklarını hiç aklınızdan çıkarmayın! Hele onlara dokunmayın, şöyle bir görmezlikten gelin, bakın nasıl birden balon gibi sönüp ortadan silineceklerdir. Çünkü ilgi görmezlerse yaşayamaz bu alçaklar.
Yaşamın üzüntü kaynağı olduğu; yaşamda kederden, ahlardan vahlardan, gözyaşlarından başka bir şey bulunmadığı doğru değil! Kederde bile ayrı bir soyluluk, ayrı bir güzellik yok mudur? Yaşamın açtığı yaralar arasında insan hakları uğruna aydınlığa, özgürlüğe giden yolları genişletme uğruna verilen savaşlarda alınmış yaralar bulunabilir; inlemeler, ahlar vahlar arasında yenik düşmüş kahramanların soylu haykırışları neden olmasın? Bu haykırışlar alınacak öç için çağrı sayılmalıdır. Gözyaşı selleri arasında sevinç gözyaşları da vardır… Yeryüzünde yalnız alçaklar değil, mert insanlar da yaşama hakkına sahiptir; yeryüzünde yalnız iğrençlik değil; bir ışıltı, bir yücelik, büyülü bir güzellik da aranmalıdır.
Bilinçle yaşayan, eleştirel düşünen insanların sayısını artırın, bakın sonunda neler oluyor? Eğer halka gerekli eğitim verilebilse bu dünyanın düzeni yeniden kurulur, yeni yaşam biçimleri kendiliğinden filizlenir, inanın bana!