“İbn Haldun’un kendisine has bir tasavvuf anlayışı vardır. Ona göre tasavvur, amel, ibadet ve ahlâktır. Bir tasavvuf anlayışının daha iyisi bunun ötesine geçip, keşf ve keramet sahibi olmayı, his perdesini ortadan kaldırıp gayp âlemini müşahade etmeyi, varlıkların mahiyeti ve nevileri hakkında konuşmayı gaye haline getirdi mi, artık böyle bir tasavvuf anlayışının İbn Haldun nazarında fazlaca dini bir diğeri kalmamaktadır.”