Özdenören'in denemelerini sevdiğimizi söylemeye hâcet var mıdır? Düşüncelerimle bu denli capcanlı karşılaştığım sanırım 2.kitap. Anlatmak istediğim konuların ustalıkla işlenmesinin yanında yazarın eşya-insan ilişkisini yazdığı kısım, düşüncelerimizin en bariz şekilde ters düştüğü nokta. Bu sebeple kitap bende bu bölüm öncesi ve sonrası olarak ayrıldı, yine de değerinden bir şey kaybetmediğini söyleyebilirim. Zira devam eden bölümler de son derece güçlüydü. Birkaç muhalefet noktam daha var. Bunların yanında okunulması gerektiğini düşünüyorum. Bize, kendimizi içimizden değerlendirebilmek yönünde katkısı olacağını umuyorum. Bu arada kitabın, bu tarz tespitler içeren diğer kitaplar gibi, hap çözüm vermediğini, "haklısın da peki nasıl?"daki nasılı bize bıraktığını söylememe de gerek olmasa. :) İyi okumalar dilerim.