Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Nadja
Andre BretonYüksek Puanlı Nadja Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Nadja sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Nadja kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
710 üzerinden
Bu zamana kadar okuduğum en farklı “şey”. Şey diyorum çünkü bu bir kitap değil. Roman değil, şiir değil, anı değil, gerçek değil. Ama gerçekten daha gerçek! Gerçeküstü!
Okunması kolay bir metin değil, kabul, lakin bu nasıl bir anlatı yeteneğidir? Aklım almadı doğrusu.
Hapishane ve tımarhane ikilisi hakkında yapılan tespit akıl işi değil. Muazzam bir zeka!
Çok daha iyi kitaplar var mı? Elbette, ziyadesiyle. Fakat bu kadar tuhafı var mı? Çok zor. (Sanıyorum aynı tadı bir tek Walser’in Gezinti’sinde almıştım.) Ağızda kekremsi bir tat bırakıyor bitirdikten sonra. Ömrüm vefa ettiği müddetçe tekrar tekrar okuyacağım sanırım.
Bu bir inceleme yazısı değil, zira Breton an itibariyle kitap inceleyecek bir kafa bırakmadı. Bu, okuduğum kitapları unutmak için salt ufak bir an kollayan belleğime oynadığım bir oyun. Dönüp dönüp bakacağım. Bu sefer kadir kıymet bilmez belleğimin oyununa gelmeyeceğim.
“Güzellik, ya ihtilaçlı bir güzellik olacak ya da hiç olmayacak.”
Bu kitaba 10 puan değil 99999 puan versem az gelir. öncelikle bir insanın içinde yaşadığı buhran her boyutuyla verilmiş. ""dışarıdaki yansıma ile içerideki görüntünün ne kadar farklı olacağı resmedilmiş."" sonundaki tüyler ürperten olayın ise etkisinden uzun süre çıkamadım. nelerin insanı çıldırtacağı nelerin yıpratacağı belli olmaz, dipsiz bir kuyudur bu mevzu. bana bunu sonuna kadar hissettiren bir kitap oldu. gerçeküstücülüğün kurucu kitabı olmayı sonuna kadar hak ediyor. düşünsenize, tek bir kitapla bir akımın kurallarını baştan sona koyuyorsunuz. bu bile kitabı okumak için yeterli bir sebep!
143 syf.
8/10 puan verdi
Gerçeküstücülüğün babası olarak tanınan André Breton (1896–1966) eserini 1928 yılında yayımlanmıştır.
Hayatın anlamını sorgulayan André ile sıra dışı bir kişiliğe sahip Nadja'nın ilişkisi bağlamında felsefi, yarı otobiyografik bir roman diyebiliriz. Sürrealizm üzerine bir deneme okuduğunuzu düşünmeye başladığınızda kendinizi çoktan bir öykünün içinde buluyorsunuz.
Bir kitap okuyarak değil, özel bir şeyler yaşayarak ulaşılan aydınlanmanın o derin boyut farkını hissedebileceğimiz bir eser.
Kitap ne roman, ne öykü, ne de anı; fakat olaylar gerçek. Alla alla ne dedim ben. Yazarımız Breton abi anılarını hiçbir zaman kaleme almadığı gibi roman da yazmamış şeyin yalancısıyım Ferid Edgü'nün.
Romanı yaratıcı yazınsal bir eylem olarak görmemiş, Nadja kendine özgü tür dışı bir metin imiş kıyamadım okudum bu değişiği lan. Sürrealizimin sadece bir akım değil günlük hayata gerçeği aşan durum, insanlar olduğunu anlatmak istemiş biz bunun için şey diyoruz "hayatımı anlatsam roman olur" o derece de inanmazsın hayatıma. Kız delirdi sonunda ne aşk kaldı ne bir şey üzüldüm gene.
Varlığının ve tüm var olmuş şeylerin ötesinde muazzam bir karma örneği. Çizimleri incelerken sağdan ve soldan aynı anda rüzgar esiyormuş ve beyninizde uğultular kol geziyormuş gibi hissediyorsunuz. Nadja olmak ya da Nadja’ya hazırlayan kadın olmak. Bunu uzun bir süre düşünüyorsunuz.
Sürrealizm'in öncülerinden Andre Breton.Fransız yazar...
Bu kitap ise bu akımın öncü kitaplarından.
Sıradışı, garip, tarif etmesi zor...Konstrasyon gerektiren bir kitap. Sakin, sessiz bir zamanda okunursa tadından yenmez. Özellikle Najda ile tanışma ve devamı edebi orgazm yaşatıyor...
Jaguar kitap, son dönemlerin en iyi butik yayınevlerinden. Kapak tasarımları ile al beni diyen, hiç yayınlanmayan birçok yazarla, kitapla bizlerle tanıştırarak bizim mutlu etmiştir, mutlu etmektedir...
Nadja, Andre Breton
Kitap “Kimim ben?” sorusuyla başlıyor ve sanki yazar kendini bulma macerasında yaşadıklarını anlatıyor. Bu anlatımı yaparken de günü gününü tutmuyor, deneme ile başladığı anlatım, roman etkileri ile sürerken bir günce ve otobiyografi olarak bitiyor. Aslında düşününce kendini aramakta tam olarak bir kafa karışıklığı değil mi?
Andre Breton, tıp ve psikiyatri eğitimi almış olan gerçeküstü kuramcısı. Bu kuram/akım, gerçek dışı anlamda değil aksine gerçeğin insandaki iz düşümü şeklinde bir yaklaşımdır. İnsanın algısının kökenleri ve insanın etrafındaki olaylara bakış açısı sorgulanır.
Andre Breton, Paris sokaklarında, gerçekle düş arasında gidip gelen ve hep biraz eksik görünen nadide bir “umut” kıvılcımı arıyor. Bu arayışının şekil bulmuş hali Nadja, gündelik hayata dair olguların gerçeküstü algılanışını sunmakla kalmıyor, çizimlerle bunu anlatıyor. Dahilik ve delilik arasındaki görünmez çizgi nerede kalkar?
“Delilik ile akillik arasındaki iyi bilinen sınır yokluğu, beni her birinden gelen algı ve fikirlere ayrı ve farklı birer değer atfetme eğiliminden alıkoyuyor.”
Ve kitap “Kim var orada? Yoksa yalnız mıyım? Ben kendim miyim?” sorularıyla bitiyor/başlıyor
‘Gerçek Nadja kimdi?’ sorusundan ‘Ben kendim miyim?” sorusuna..
Andre Breton yürüyor,
görüyor,
hissediyor,
dokunuyor,
yazıyor.
Nadja ise umut ediyor. Bir kuşun kanadı o, güneşte parlıyor,güneşe uçuyor..çırpınıyor ve Breton ekliyor
“Güzellik ya çırpınmalı olacak ya da hiç olmayacaktır.”
Nadja giriyor hayatına ve Breton bir kez daha ekliyor:
“Güzelliği ne dinamik ne statik; tıpkı seni gördüğüm gibi görüyorum.”
Nadja ise bir kuşun kanadı.
Uçuyor.
Adındaki umut kadar uçuyor, durmaların kadını değil o.
Gözler çiziyor defterlerine, göz’lerden çiçekler yapıyor.İzleniyor, kendi çizdiği her göz izliyor onu. Öyle ki; güzelliği ona adayan’ı göremeyecek hale geliyor.
Kuşun kanadı kırılıyor, göğü alıyorlar kanatlarından.
Nadja ölürken; güzellik de ölüyor.
.
Sokaklara sığmayan bir kalemi okumak..Onun gördüklerini, duyduklarını, duyumsadıklarına kenarından -iğreti de olsa- ilişmek..
Andre Breton,sürrealizmin kucağı.
Sıcak, akıl almaz, sınırsız, doyumsuz.
Cümleleri takip etmekte bu derece zorlandığım bir kitap okumamıştım uzun süredir. Hele Nadja ile ilgili kısım başlamadan önce anlatılanlar... Yine de inat edip bu kısmı okumayı sürdürdüm çünkü kısa süre önce tanıştığım ve bir daha görmeyeceğim birinin hatırası olacaktı bu kitap. Juliet. O bir Fransız. Andre Breton'un ismini ana dilinde tellaffuz ettikten sonra bu kitabı kesinlikle bitireceğimi anlamıştım.
Nadja geldikten sonra her şey daha anlaşılır oldu benim için. Olay örgüsü için değil de karakteri biraz daha tanımak için bir sonraki cümleye geçme açlığı duydum. Bu alandaki sürükleyiciliğin en başarılı örneklerinden olabilir.
Kapanışta yine pek yazarın dünyasında değildim. Anlamlandırmada bu kadar sıkıntı çekmesem çok güzel bir kitap olabilirdi benim için. Formül üstünde bakarsam bütün gereksinimleri karşılıyordu.
