Seyh Senûsî, bu kitabında dinî muhafaza ve tecdidiyetini korumakta en büyük etken olan ictihadın dogru mânâsını ve gerçegini ser’î ölçülerle beyan etmis, sartlarını sıralamıstır. Ictihad kapısının kapandıgını söyleyenlere karsı geçmisten, yakın tarihten günümüze kadar örnekler sergileyerek bunun aksini ve kıyamete kadar ictihadın devam edecegini savunmustur. Ayrıca, âlimler arasında ihtilafın söz konusu oldugu ictihadın bölünüp bölünmeme olayına genis yer vererek, bu meselenin mahiyetini açıkladıktan sonra ictihadın bölünmesini söyleyen görüsü kabul etmistir. Ictihadın ardından ümmetin Kitap ve sünnetten uzaklasmasında, en büyük sebep görülen taklid olayının gerçegini de açıklayarak körü körüne taklid etmenin dinle hiç bagdasmadıgını ve asla ilim sayılmayan taklidin dinde yeri olmadıgını ileri sürmüstür. Dinî bilgisi olan ve dogrudan Kitap ve sünnete müracaat edebilen ancak halen baskasını taklid etmekte ve delilleri terk etmekte olan âlimleri ise elestirmistir.
