Nazım Hikmet Şiirleri 3: Sevda Ateşten Gömlek
Nazım Hikmet RanNazım Hikmet Şiirleri 3: Sevda Ateşten Gömlek Sözleri ve Alıntıları
Nazım Hikmet Şiirleri 3: Sevda Ateşten Gömlek sözleri ve alıntılarını, Nazım Hikmet Şiirleri 3: Sevda Ateşten Gömlek kitap alıntılarını, Nazım Hikmet Şiirleri 3: Sevda Ateşten Gömlek en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
-𝕐𝕚𝕥𝕚𝕣𝕕𝕚𝕞 𝕜𝕖𝕟𝕕𝕚𝕞𝕚 𝕜𝕖𝕟𝕕𝕚 𝕚ç𝕚𝕞𝕕𝕖!
Asla beraber olamayacağız.
Aynı evi, aynı teni paylaşamayacağız.
Aynı masada oturmayacağız.
Hatta aynı şehirde bile oturmayacağız.
Belki bir gün son kez görüşeceğiz, ikimiz de bunun son olduğundan habersiz.
Son kez el ele gezeceğiz, belki de son kez söyleyeceğiz birbirimizi sevdiğimizi.
Yine beraber planlar yapıp, tutamayacağımız
Son sözleri vereceğiz birbirimize.
Ve elbette yollarımız yine ayrılacak bir gün.
Sonra aramıza şehirler girecek,
Hiç karşılaşmayacağız.
Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
Sonra da belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek.
" En güzel günlerimiz henüz yaşamadıklarımız...
“Asla beraber olamayacağız.
Aynı evi, ayni teni paylaşamayacağız.
Aynı masada oturmayacağız.
Hatta aynı şehirde bile oturmayacağız.
Belki bir gün son kez görüşeceğiz,
ikimiz de bunun son olduğundan habersiz. Son kez el ele gezeceğiz belki de,
Son kez söyleyeceğiz birbirimizi sevdiğimizi. Yine beraber planlar yapıp,
Tutamayacağımız son sözleri vereceğiz birbirimize.
Ve elbette
Yollarımız yine ayrılacak bir gün.
Sonra aramıza şehirler girecek,
Hiç karşılaşmayacağız.
Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
Sonra da belki birimiz öleceğiz,
Diğerimiz hiç bilmeyecek.”:::!!!
Gitmek sadece bir eylemdir. Unutmak ise kocaman bir devrim.
Çıkar boynundan at o ipi çocuk!
Salıncaklar mı yok sana?
“Seni düşünmek güzel şey,
ümitli şey,
dünyanın en güzel sesinden
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
ben artık şarkı dinlemek değil,
şarkı söylemek istiyorum.”
Sayfa 127Kitabı okudu
“Yitirdim kendimi kendi içimde.”
Büyük insanlığın
Toprağında gölge yok
Sokağında fener
Penceresinde cam
Ama umudu var büyük insanlığın
Umutsuz yaşanmıyor..
Sonra aramıza şehirler girecek,
hiç karşılaşmayacağız belkide
Tevafuklar bile bir araya getiremeyecek.
Sonra da belki birimiz öleceğiz,
Diğerimiz hiç bilmeyecek.
Ey sol yanıma düşen ince sızım,
Öyle tepkisiz kalma.
Yaktığın yürektir,
Çıra değil...