Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Netoçka Nezvanova
Fyodor DostoyevskiDüşük Puanlı Netoçka Nezvanova Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Netoçka Nezvanova sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Netoçka Nezvanova kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Tamamlanmamış Bir Roman
Netoçka Nezvanova, Dostoyevski'nin sürgüne gitmeden önce yazmaya başladığı fakat sürgün dolayısıyla yarım kalan büyük bir roman denemesi. 1849 yılında yazılmıştır ve ilk kısmı bu dönemde yayınlanmıştır. 10 yıllık süren bir sürgünden döndüğünde ise Dostoveyski bu kitabı tamamlamamıştır.
Eser bir "bildungsroman" olarak tasarlanmıştır. (Bildungsroman, bir bireyin oluşum dönemini ve sonrasında ulaştığı durumu gözler önüne seren bir roman türüdür.) Fakat yarım kalması nedeniyle karakterin sadece çocukluk ve ilkgençlik dönemlerini okuruz. Başkarakterin kadın olması da o dönem için çarpıcı bir seçimdir. Netoçka Nezvanona'yı yetenekli ve iradeli bir kadın olarak aktarmak ister Dostoyevski.
Küçük bir kızın ağzından yazıldığı için akıcı ve kolay okunan bir eser olmakla beraber küçük karakterimizin düşünerek ulaştığı psikolojik tahliller de oldukça etkilidir kitapta.
Tamamlansaydı ne gibi farklılıklar olurdu, etkisi nerelere gelirdi bilemeyiz ama bu haliyle benim için Dostoyevski'nin ilk dönem eserlerinden olan "İnsancıklar" ve "Öteki" romanlarının altında kalan bir kitap oldu. Bir roman olarak başarılı, ama bir Dostoyevski romanı olarak pek çarpıcı bulmadığım bir eser oldu.
Dostoyevski'nin edebiyatında ne gibi yollardan geçtiğini görmek isteyen herkesin okuması gereken bir kitap, en azından Dostoyevski külliyatını bitirmek isteyenlerin.
Okumayı düşünen herkese iyi okumalar dilerim,
Duygu çemberi
Dostoevski-nin eserlerinde en beğendiğim okurken tiyatro oyunu seyreder gibi karakterlerin duygu ve düşüncelerinin net bir şekilde karşıya aktarılmasıdır. Okurken sanki Netoçkayla birlikte büyüyor, onunla birlikte tüm travmalardan geçiyorsun. Çocuk psikolojisiyle ilgilenenlerin mutlaka dikkat etmesi gereken bir eser. Çocuk travmalarının sonradan oluşan etkilerine , hatta eşcinselliğe eğilime de kitapta yer verilmiş. Kitaptaki köpek karakteri bile sanki insan duygu ve düşünceleriyle zengin. İnsan gelişiminde ailenin ve ortamın rolü de çarpıcı şekilde gösterilmiş. Genelde şu rus yazarların sürekli sefalet ve ayyaşlık arasında geçen toplumu konu etmelerine kızarım, ama anlamakta lazım, zira toplumlarının 80% i hala o durumda. Eseri bir solukta okudum, güzel ve duyguyu geçiriyor. İyi okumalar.
Netoçka'm
Öncelikle kitabın isminin anlamını söyleyerek başlamak istiyorum "İsimsiz Hiç Kimse". En başında önlemimizi alıp nelerle karşılaşabileceğimizi anladıktan sonra kitaba geçebiliriz. Kitap, yarı deli ve beş parasız bir kemancının üvey kızının dram dolu yaşamını konu alıyor. Evet kitabın özeti bu kadardı. Bu kitap tam bir rus klasiği çünkü kitabı okumaya başladığınız an karamsarlık rüzgarı sizi bir çarpıyor ve kitabın devamında da üzüntü, keder, mutsuzluk ve umutsuzluk atmosferinde devam ediyorsunuz. Yer yer gelen küçük sevinç patlamaları ve karşılıklı, yoğun sevgi dolu satırlar, bu melankolik havayı arada bozsa da kaderin lanetlediği bu hayat, olaylar silsilesi ve yer yer karakterlerin psikolojik anlatımları sizi sıkabiliyor. Yeni yeni Rus klasiği ve Dostoyevski okumaya başlayanlar için tavsiye etmiyorum, biraz sıkabilir ama Rus klasiği olsun çamurdan olsun diyenler ve Dostoyevskiyi öz babası bellemişler için kitap çerezlik ve hoş bir kitaptı.
Gururlar, yalanlar ve acılar...
Yine bir Rus klasiği ve bir Dostoyevski eseri olarak sefilliği ve çaresizliği dibine kadar hissettiren bir eser. Çok beğendim.
Dostoyevski bu eserini yazarken tutuklanmış ve Sibirya'ya götürülmüştür. Dolayısıyla yarım kalmış bir hikayedir.
Hikaye içerisinde gurur ve bu gururun insanın gözünü kör edecek bir noktaya getirmesini, ve insanın bundan dolayı kendi eksikliklerini, kendi hayal dünyasından mazeretler uydurup, o mazeretler dünyasında saklanıp, gerçekle arasına bir perde örtmesini biraz üzülerek, biraz da sitem ederek görüyoruz.
Ve bu arada da o hayal ve gurur dünyasında, insanların gerçek ve hayal arasında gözlerine perde çektiği bir yerlerde kalan, gururun ve yalanın verdiği acılara katlanmaya çalışan küçük bir kız çocuğunun gözünden görüyoruz bunları.
Kitabı herkese tavsiye ederim, keyifli okumalar dilerim.
Kronolojik okumalara devam ederken içten içe heyecanım doruklara ulaşmıyor diyemeyeceğim. Kuşku götürmez tamamlanmamış bu eserin değeri büyük ve bu devasa yapının bel kemiği niteliğinde. Yazarın kalemini olumsuz yönde eleştirmek mümkün değil. Yalnız söylemeden edemeyeceğim hiç hoşnut olmadığım çok önemli bir husus var: yazarımız kaleminin gücünü daima hissettirse de Ergin Altay'ın çevirisi resmen bütün edebi tadı bozmuş, eser "ali ata bak" kıvamında garip bir edaya bürümüş. Sanki Dostoyevski atını şaha kaldıracakken dizginlerini Ergin Altay çekiştirmiş, Dostoyevski tam şarkısını mırıldanacakken son ses hapşırıp tüm sesleri bastırmış gibi bir çekişme seyrettim diyebilirim. Konu ne kadar derin ve hoş olsa da karşılaştığım çeviriden dolayı satırlar bir süre sonra ilerlememeye başladı. Çeviriden beklentiniz "Netoçka yatağa doğru yürürken ayağı kaydı ve düştü" gibi günceye yazılmış, gündelik konuşmadan farksız, "konuyu anlasak yeter" ise sizi gayet tatmin edebilecek satırları olabilir. Uzun lafın kısası burdan anlayacağımız çevirmek değilmiş mesele, kelimeleri yeniden yaratabilmekmiş aynı zamanda.
Bir kızın acıklı hikayesini anlatmış Dostoyevski bize. Kitabın sonu bir sonuca bağlamamış ve muallakta kalmış, sanırım eleştirdiğim yanı burası.
Kitaba gelecek olursak yine gözlerden yaş, tüyler diken diken, yine yaptın yapacağını Doseyevski...
NETOÇKA NEZVANOVA / DOSTOYEVSKİ
Dostoyevski'nin kaleme aldığı yarım kalan ilk büyük roman denemesi diye bilinen Netoçka Nezvanova okumaya başlarken pek ilgimi çekmese de ikinci bölümde beni içine çekmeyi başardı. Netoçka anlamı kitabımızda annesinin kızını sevme şeklinde kullandığı bir kelime olarak belirtilmiş. Hemen ismin anlamını anlattığı alıntıyı şuraya iliştirelim:
''
219 syf.
7/10 puan verdi
Kitap, Netoçka'nın çocukluğunu ve ilkgençlik yıllarını kendi ağzından okuyucuya anlatması şeklinde ilerliyor. Kendisine karşı çok sert davranan annesi ve üvey babasıyla yaşayan bu kızın karakteri; babasının mesleği konusunda girdiği bunalımın evliliğine de yansıması ve dolayısıyla Netoçka'yı da etkilemesi üzerine nelere yönelebilir konulu, Freud'un Oedipus ve Elektra kompleksine kadar uzanan dolu dolu psikolojik tahliller barındıran bilgilendirici bir okumaydı.
Ne yazık ki Dostoyevski'nin tutuklanması ve 10 yıllık sürgün hayatından dönünce tamamen başka eserlere yönelmesi sebebiyle yarım kalmış olsa da özellikle psikoloji dalında okumayı sevenlere tavsiye ederim