İnsanların en kötü, en çaresiz, en umutsuz, en bencil hallerine şahit olmuştum. Ve bu bildiklerim beni ürkütüyordu. Bu, yüzden gülümseyip başımı sallamayı, hissetmediğim duyguları göstermeyi öğrenemiyordum. İçimin paramparça olmasına rağmen, herkes gibi görünmeyi öğreniyordum.