Okurken Ne Görürüz?
Peter MendelsundSözler ve Alıntılar
Bana göre en iyi kitap: Yol boyunca arabamı hızla sürüyorum ama kendimi ara sıra durmak, arabayı kenara çekip manzaraya hayran hayran bakmak zorunda hissediyorum. Bunlar tekrar okunması gereken kitaplardır.
Sayfa 114 - metis yayınlarıKitabı okudu
Görülebilirlik, inanırlıkla karıştırılabilir.
"Kurmacanın çizgisel olduğunu söylemek, düz bir çizgide okuduğumuzu söylemek değildir. Gözlerimiz sıçramalar yapar, zihinlerimiz de öyle. “Gözlerin hummalı kariyeri” diye betimlemişti Proust okumayı. Göz oradan oraya sıçrar. Hızlı bir okursanız ve dolayısıyla bir metinde yararlı bilginin nerede olduğunu rahatça görebiliyorsanız, kitaplarda bir ileri bir geri sıçrarsınız. Metne şöyle bir göz atıyorsanız, karakterlere ve fiziksel özelliklerine göz atabilirsiniz. Bir kitabı sadece bunlar için okuyabilirsiniz. Ama bu şekilde okusaydık, sadece fiziksel detaylara dikkat etseydik, her şeyi kaçırmaz mıydık?"
Sayfa 186 - 2. Baskı, Ocak 2016, Metis KitapKitabı okudu
Bütün iyi kitapların özünde gizem vardır. (Yazarlar bilgiyi ellerinde tutarlar. Bu bilgi zamanla açığa vurulabilir. Bir kitabın sayfalarını çevirme zahmetine katlanmamızın nedenlerinden biri budur. Bir kitap edebi gizem (
Doğu Ekspresinde Cinayet , 
Karamazov Kardeşler) veya metafizik gizem (
Moby Dick , 
Doktor Faustus) romanı olabileceği gibi, salt yapısal, kronotopik bir gizem romanı da olabilir. (
Emma , 
Odysseia gibi.)
Sayfa 140Kitabı okudu
Şunu da söylemek lazım ki, bazen okurken tek gördüğümüz kelimelerdir. Okurken baktığımız şey harflerden yapılmış kelimelerdir, ama bunların ötesine geçmek, kelimelerin ve harflerin işaret ettiği şeye bakmak için eğitiliriz. Kelimeler oklar gibidir – kendileri bir şeydir ve ayrıca bir şeyi işaret ederler.
Samuel Beckett , James Joyce‘un Finnegans Wake‘i için şöyle demişti:
“O kitap yazılmamış. Amacı okunmak değil – ya da daha doğrusu, sadece okunmak değil. Bakılması ve dinlenmesi lazım. Joyce’un yazdıkları bir şey hakkında değil, o bir şeyin ta kendisi.”
Sayfa 340Kitabı okudu
"Okuyoruz çünkü kitaplar bize eşsiz bir keyif veriyor; filmlerin, televizyonun vs. veremediği bir keyif. Kitaplar bize belli özgürlükler sunuyor: Okurken zihinsel olarak aktif olmakta özgürüz; bir anlatının yaratımına (hayal edilmesine) bütün yönleriyle katılıyoruz."
Sayfa 210 - 2. Baskı, Ocak 2016, Metis KitapKitabı okudu
Başka bir soru: Bir roman boyunca bir karakter gelişirken, size nasıl “göründüğü” (dış görünüşü), içsel gelişimin sonucu olarak değişir mi? (Gerçek bir insan, mizacını daha iyi tanıdığımızda gözümüzde güzelleşebilir; böyle durumlarda, artan sevgimiz daha yakın bir fiziksel gözlemden kaynaklanmaz.)
Karakterler tanıtıldıklarında tamamlanmış olurlar mı? Belki de olurlar, ama düzensiz bir şekilde; bir yapbozun olabileceği gibi.
Sayfa 67Kitabı okudu