Eric Brenman'ın yazdığı gibi, nefret belirli bir darkafalılığın ortaya çıkmasına neden olur; kötülüğü sürekli olarak devam ettirebilmek de bu darkafalılık sayesinde mümkündür:
Normal gelişimde sevgi, zalimliği dönüştürür; zalimliği sürdürebilmek için, insan sevgisini işleyişten alıkoyan adımlar atılmalıdır. Ben zalimlik etmenin sürdürülebilmesi için, amaca dair belirli bir darkafalılığın işin içine sokulduğu kanısındayım. Bu darkafalılığın işlevi, zihni sıkıştırıp insanlığı dışarı boşaltmak ve insancıl anlayışın zalimliği dönüştürmesini önlemektir. Bu şürecin sonucu, "insanlık dışı" bir zalimlik üretir. (1985, s. 273).