Büyük bir samimiyetle telaşa kapıldıklarının farkındaydım ama onlara ne diyebilirdim ki, benim yaşımdaki ve şartlarımdaki bir insanın hayata küskünlüğünü açıklamam da, anlamaları da imkânsızdı adeta
Uyuduğum zamanlarda düşüncelerimden de sıyrıldığım için uyumaktan hiç kaçınmıyordum. Neden kaçınacaktım ki, uyanık olmak, düşüncelerimle boğuşmak bana sadece azap veriyordu.