Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Ana İçin Bir Mihrap

Ölümsüzlük

Ferdinando Camon

Öne Çıkan Ölümsüzlük Gönderileri

Öne Çıkan Ölümsüzlük kitaplarını, öne çıkan Ölümsüzlük sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Ölümsüzlük yazarlarını, öne çıkan Ölümsüzlük yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Annemizi de, en azından dünyamız gibi ölümsüz sayardık. Çünkü biz doğduğumuz zaman o zaten bu dünyanın bir parçasıydı ve dünyayı onsuz düşünemezdik.”
Sayfa 7
Reklam
Dilini konuşmasına izin verilmeyen bir insan mutlu ve özgür olamaz.
“Eski insanlar, bir dostları öldüğü zaman, öbür dünyadaki iyi yürekli, hakbilir ve yüce gönüllü kişilerle buluşmak için yapacağı yolculuğun masraflarını karşılasın diye, ağzına bir para koyarlardı. Benim de günüm geldiğinde, bir paso niyetine ellerimin arasına bu kitabın konmasını isterim: Onu yazmış olmamın tek nedeni bu. Ferdinando Camon”
Sayfa 4
Eski insanlar, bir dostları öldüğü zaman, öbür dünyadaki iyi yürekli, hakbilir ve yüce gönüllü kişilerle buluşmak için yapacağı yolculuğun masraflarını karşılasın diye, ağzına bir para koyarlardı. Benim de günüm geldiğinde, bir paso niyetine ellerimin arasına bu kitabın konmasını isterim: Onu yazmış olmamın tek nedeni bu.
Sayfa 6 - Karakutu YayınlarıKitabı okudu
Hala yaşayan o gereksiz kadınlara düşmanca duygularla baktım, "Neden bunlar var da annem yok?" diye.
Reklam
101 syf.
8/10 puan verdi
·
4 günde okudu
İlksöz: Anneden sonrası mı? Hep eksik, hep yarım. Her coğrafyada. İtalyanın kuzeyinde bir köy. Yoksulluğun çepeçevre sardığı insanları hayata bağlayan tek şey kuvvetli dini inançları. Belki de o inanç o yoksulluğu kabulendirtiyor, onunla baş etmeyi sağlıyor. Yoksulluğun çevrelediği insanların içinden daha da yoksul olanları hikâyenin merkezinde.
Ölümsüzlük
ÖlümsüzlükFerdinando Camon · Karakutu Yayınları · 200217 okunma
Annem arkasında, kendisini hatırlatacak ne kadar çok şey bırakmıştı. Ama yaşarken kimse bunların farkında değildi. Şimdi bütün o anılar tazeleniyor, düşünülüyor ve sonsuza dek kalsınlar diye bakırla kaplanıyor. Yaşarken sanki yokmuş gibiydi; herkes kendi hayatını yaşardı. Artık öldüğü için, bütün gücümüzle onu yanımızda tutmaya çalışıyorduk.
Yüzünün her kırışığını, saçlarının her telini bütün ayrıntılarına kadar anımsadığım o insanın varlığını kanıtlayacak hiçbir şey yoktu. Yitip gitmişti. O yüzden geride kalan, yalnız dudaklarında ve bazı resimlerde gözlerinde görünen gülümsemeydi.
Doğduğumuz zaman o vardı, dünyanın bir parçasıydı, onu alıp götürmek için dünyanın da birlikte yok olması gerekirdi.
48 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.