Onsra 2 - Hun
Gökçen KoçanEn Eski Onsra 2 - Hun Gönderileri
En Eski Onsra 2 - Hun kitaplarını, en eski Onsra 2 - Hun sözleri ve alıntılarını, en eski Onsra 2 - Hun yazarlarını, en eski Onsra 2 - Hun yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Uğruna ölümü yok saydığın insanı, uğruna ölürken bulduğunda; ölmeyişinin pişmanlığıyla sınanırsın.”
Sayfa 430Kitabı okudu
Güzel olan ne varsa tadını çıkarmaya hakkım olmadığını düşündüğüm bir ruh hâlinde olduğumdan, ağırca yutkundum.
Varlığına canım feda, Hevybanû ama daha fazla merhametinle ezme, olur mu?
Ruhum biraz teninin sıcaklığıyla şifa bulsa…
Saçlarına burnumu gömdüğümde dünya yeniden var ediliyor gibiydi benim için. Yeniden ve eşsiz biçimde…
Kokusu, aldığı nefesin sesi, duyumsayabildiğim, hissedebildiğim her bir zerresi başımı döndürüyordu.
İlk defa bir insanın iki dudağının arasından çıkacak iki kelimeye dikkat ediyordum…Öldürmek de yaşatmak da onun elindeydi ve ben ilk defa tüm zaaflarımla birlikte savunmasız, kalkansız bir savaşın ortasında boy göstermekteydim. Daha bedenime kaç kurşun, kaç ok saplanacaktı, tahmin edemiyordum…
İnsanı zayıflattığı iddia edilen bağ, hayatta tutandır.
‘Beni çok ağlattın, biraz da sen ağla,’ deyip beni arkandan ağlatma, Hevybanû.
Üç gün… hepi topu üç gün! Normal bir insan için çok kısa bir zaman dilimi, sevdalık çeken insana bir ömür uzunluğunda geliyormuş.