Neden çocuklarınız sizi severken her şeyi bilmeniz bekleniyordu da, size kızgın olduklarında hiçbir şey bilmediğiniz düşünülüyordu?
Chiara: "Ama bazen de oluyor, değil mi baba? Neden öyle diyorsun ki? Çoğu arkadaşımın evinde, anneleri çalışmıyorsa eğer, her şeye hep babaları karar veriyor; tatilde nereye gidileceğine, her şeye. Hatta bir kısmının sevgilisi bile var." Chiara bu son cümleyi zayıf bir sesle söylemişti, bir saptamadan çok bir soruya benziyordu. "Parayı onlar kazandığı için bunu yapabiliyorlar, üstelik herkese ne yapacaklarını da onlar söylüyor." Paola bile, diye düşündü Brunetti, kapitalist sistemi bu kadar isabetli bir biçimde özetleyemezdi.
Dünyada bu gerçeği bunca berraklıkla, hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde keşfeden ilk insan kendisi olduğu için, söz konusu aydınlanmaya henüz kavuşamamış olan herkese duyduğu sınırsız küçümsemeyi açıkça sergilemekte ısrarlıydı.
Komiserin bir türlü anlayamadığı nedenlerle Paola, siyasal görüşü yelpazenin sağından soluna kadar değişen, kimi zaman İngiliz, kimi zaman da Fransız basınından, her gün değişik bir gazete okurdu. Brunetti, yıllar önce, Paola’yı yeni tanıdığı ve daha az anladığı günlerde bunun nedenini sormuştu. Aldığı karşılığın son derece mantıklı olduğunu ancak uzun süre sonra anlayabildi: “Bir yalanın kaç türlü söylenebileceğini görmek istiyorum.” Gerçekten de komiser o günden beri karısının görüşüne karşı çıkabilecek tek satır bile okumamıştı.