Osmanlı Tarihi - 1 Gönderileri
Osmanlı Tarihi - 1 kitaplarını, Osmanlı Tarihi - 1 sözleri ve alıntılarını, Osmanlı Tarihi - 1 yazarlarını, Osmanlı Tarihi - 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şehzade Beyazıt kulağını babasına (I.Murat) dayamış onun vasiyetini duymaya çalışıyor;
- A Şehzadem! Niye bana ağlıyorsun? Ağlayacaksan Müslümanlara ağla. Onları perişan bırakma. Padişahlığın sermayesi doğruluktur. Doğruluktan iyilikten ayrılma...
Sayfa 139 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu
I. Murat Kosova Meydanına çıkmadan önce,
Sultan seccadesinin başında. Öylesine kendinden geçmiş, öylesine içten dua ediyor ki bizim varlığımızı hissetmiyor. Ellerini açmış, yana yakıla dua ediyor. "Rabbim!" diyor ısrarla "Rabbim!" deyip kıvrılıyor seccadesinde ve iplik iplik akan gözyaşları çenesinden süzülüyor. Padişahlığın sökmediği o yüce makamdan isteyeceğini istiyor;
- Allah'ım Mevla'm. Defalarca duamı kabul ettin. Beni düşman karşısında başarılı eyledin. N'olur? Yine duamı kabul ediver. Bir yağmur verip bu toz bulutunu üzerimizden kaldır ki, senin güzel adın için kafirle savaş edelim. Ya Rab! Beni Müslümanlara kurban eyle, tek islam or- dusunu perişan eyleme. İslam ordusuna zaferler nasip et. Ben canımı veririm. Tek sen kabul eyle!
Donup kalıyoruz padişahın duası karşısında. Israrla şehitliği istiyen sesi kulaklarımızdan bir türlü gitmiyor. Yapma be Sultanım! Sadece zafer için dua et. Şehitlik istersen bu milleti bırakıp da gitmen gerekir, onlar seni çok seviyorlar. Hatta sana Hüdavendigar adını da verenler onlar değil mi? Halkın seni babası gibi sevdiğinden sana Hüdavendigâr deyivermedi mi? Yapma! Bu milleti bırakma. Biz buruk bir kalple kendinden geçmiş dua eden Sultan'ı seyrederken sabahın diriltici nefesi ortalığı aydınlatmaya başladı. O toz bulutu silinip gitti, gönüllere ferahlık yapan çisil çisil bir yağmur geldi. Öyle zannettik ki Kosova Ovası'na yağan yağmur taneleri gece boyunca Sultan'ın ettiği dualara amin demekte.
Otuzbin Osmanlı askerine karşı altmışbin Haçlı karşı karşıya gelmiş Kosova Ovası'nda.
Sayfa 134 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu
Fıtrat değişir sanma...
Kâfirlerle vuruştuğumuz yetmezmiş gibi bir de öz kardeşimiz Karamanlı'yla uğraşmamız gerekti.
Sayfa 131 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu
Ama içimizdeki hâinler fırsat vermiyorlar...
Ben de Allah'ıma dualar ettim her zaman birlik beraberlik içerisinde yaşayalım diye.
Sayfa 130 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu
Bizi anladınız, tanıdınız değil mi evlatlarım? Biz Osmanlıyız...
Sayfa 129 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu
Günlerce yiyemez içemez oldum. Sonra kendi kendime dedim:
Niye böyle boş yere üzülüp durursun? Üzülmek çare midir?
Sayfa 112 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu
İnsan idare etmek en zor iştir!
Sayfa 108 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu
Orhan Bey son derece merhametli, halkına ve askerine baba gibi şefkatle muamele eden, âlimleri koruyan bir hükümdardı. Arkasında hükümdarları için gözyaşı döken, dualarla son yolculuğuna uğurlayan bir millet bıraktı. Onu tanıyanlar kendisini yüz kaleye hakim olan, durmadan bu kaleleri gezerek asayişi sağlayan, yoksullara kepçe kepçe yemek dağıtan, camilerin kandillerini elleriyle yakan bir sultan olarak hatırlayacaklar. Bu hatıralar kalplerde ilik esintiler, gözlerde nemli ışıltılar bırakarak sonsuzluğa uzanacak...
Sayfa 103 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu
Anadolu ve Rumeli'de birçok yeni belde Osmanlı toprağı haline gelmişti. İmar faaliyetlerine de büyük önem verilmiş, köylere kadar uzanan eserler yapılmıştı. Döneminde halk o kadar zenginlik içerisinde yaşıyordu ki zekat verilecek fakir bulunamıyordu.
Sayfa 102 - Uğurböceği YayınlarıKitabı okudu