Öncelikle bu incelemede kitapla ilgili spoiler vardır, kitabı okumayanlar için spoi verip heyecanını kaçırmak istemem:)
Gülüşü ünlü bir müzisyenin en değerli bestesi gibiydi.
Serinin ikinci kitabı gerçekten harikaydı. Olay akışı yine çok güzeldi ve beni etkileyen çokça olay oldu. Kitapta beklemediğim, üzüldüğüm, sevindiğim,'keşke' dediğim çok yer oldu.
Vanessa' yı pek sevdiğim söylenemezdi Yeşil'e olan tavırlarından dolayı ve burda asıl taşıyıcının o olması hiç beklemediğim şeydi. Ve buna reğmen hâlâ Yeşil'e kötü davranmazı beni kendisinden bâyâ soğuttu. Kötü bir çocukluk geçirdiği söylendi, ona bu şekilde dolmamam gerektiği söylendi ama kimse kendine kötü davranılmasını istemez hem de haksız yere.
Kitapta Stew'in öldürülmesine çok üzüldüm, îdam şekli de...orayı nasıl okudum hiç bilmiyorum ama midem bulandı ve Emily'nin arkadaşının daha fazla acı çekmemesi için öldürmesi gerçekten ihtiyacımız olan birşeydi.
Emily ve Marcus un sahneleri beni güldürten en güzel bölümlerdi. Umarım mutlu olurlar.
Yeşil'in o kalbi almamış olmasını çok istedim,acı çekmemesini, diğer herkes gibi normal bir yaşam sürmesini çok istedim.
Ve kitabın sonu. Bizleri derinden etkileyecek olan yer...Drew'in kalp ameliyatı kararı. Yeşil için başka bir kalp bulunsun ve artık mutlu yaşasın dediğim keşkem.
Böyle olmasını istemedim hiç, Yeşilin yeni bir kalple ama ruhu olmadın yaşamasını istemedim.
Gerçi kalp ameliyatı olacak mı bilmiyorum. Umarım başka bir kalp bulunur.
Bu seriye bir şans verin...İyi okumalar.
Maral Atmaca psikolojim kalmadı psikolok masraflarımı istiyorum... Vannesa olayı da ayrı nasıllll olabilir şokkk oldum (bu bir inceleme değil kitap hakkında içini dökme torunudur)
