Adsız sansız düşünmelerdir benim düşünmelerim. Daha çok renge benzerler. İç karartıcılarla iç açıcılar yan yanadır. Bazı bir kanarya sarısıdır geliverirdi. İçim hızlanır uçardım oradan oraya. İyiye benzettiğim her şeyin bana da olması için çok dua ettim, çok istedim.
Ölüme inanmıyoruz ki, ondan korkalım efendim. Ama bir korktuğumuz olmalı; ihtiyarlıktan, çirkinleşmekten korkuyoruz. Aklı savunuyoruz ama güzellikten yanayız. Bize uslu olmayı öğrettiler başta.
Parasız yatılı sınavına girerken Tanrı'ya dua ediyordum.
"Ne sandınız . o zaman Tanrı vardı.Onunla aramıza dünya girmemişti. İlkokulu bitirmiştim. Ellerimde zafiyet bezeleri.Sınavı kazanmalıydım.Hiç yolu yoktu başka okumanın."