Sonunda, belki de hepimizin deli olduğu hükmüne vardım,
ama bir tımarhaneye kapatılacak türden değil. Bizler öfkemizi,
toplum ya da tıp yetkilileri üzerimize varmadan bastırmayı biliyo-
ruz. İçimizde kaçık olmayanlar parmakla gösterilecek kadar azdır.
Bunu aşağı yukarı "hep böyle" olduğumuz anlamında söylüyorum;
yani eskisine göre daha beter olduğumuz sanılmasın.