Peygamberimiz'in Şemaili
Ali YardımPeygamberimiz'in Şemaili Gönderileri
Peygamberimiz'in Şemaili kitaplarını, Peygamberimiz'in Şemaili sözleri ve alıntılarını, Peygamberimiz'in Şemaili yazarlarını, Peygamberimiz'in Şemaili yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem’in çabası, varlıklıyı yoksul yapmak değil, maddi zenginliğin üstüne mana kaftanını giydirmek olmuştur. Bu kaftanı giymeyi başarabilen kamil insanlar, “ varlık” lafı etmeyi yüz kızartıcı bir davranış olarak telakki etmişlerdir.
İnsan, kendisini şekillendirebilmesi için mutlaka bir örneğe muhtaçtır. Kendi kendine şekillenmeye çalışan insanların nasıl bir şekil alacağını, daha doğrusu, bir şekil alıp alamayacağını kestirmek çok zordur.
Kuran-ı Kerim’de bu konuyla ilgili ayette şöyle buyrulmaktadır:
“Allah’a ve ahiret gününe ümit besleyip de Allah’a çokça zikreden sizler için, Resulullah’da güzel örnekler vardır.”
Ahzâb Suresi 21. ayet
Sayfa 24Kitabı okuyor
Kurumuş, çatlamış, yarılmış bir toprak için yağmur ne ise; korunacak, acınacak ve esirgenecek durumda olan insan toplulukları için de Cenab-ı Peygamber'in gönderiliş sebebi odur.
Sayfa 26Kitabı okuyor
İtaatin bir başka anlamı da söz dinlemek demektir. Dinlemeye layık olan sözleri dinlemek insan olmanın asgari şartıdır. Kuran'da müminlerin inançlarındaki sadakat anlatılırken:'' Onlar işittik ve itaat ettik dediler'' buyrulmuştur. Dinlenip itaat edilecek en güzel sözler ise, Allah ve Rasulü'nün buyruklarıdır.
Sayfa -4Kitabı okuyor
İtaat, imanın tabii bir sonucudur; iman eden, inandığına itaat de eder.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Kelimler O'nu anlatmakta kifayetsiz, akıllar onu kavramaktan aciz kalır.
Sayfa -12Kitabı okuyor
Zira Peygamber Efendimiz'in davranışlarına ait vesikalar, hüküm değil delildir.
Sayfa -10Kitabı okuyor
Hazreti Peygamber, ancak yapılan iyiliğe denk düşen ve fazla dalkavukluğa kaçmayan övgüleri kabul eder ve, haddi tecavüz etmediği müddetçe, hiç kimsenin sözünü kesmezdi. Şayet yüksek huzurlarında haddi aşacak şekilde konuşulursa, o zaman, ya konuşanı susturmak ya da o meclisten kalkıp gitmek suretiyle ona engel olurlardı"
Huzurlarına gelen garîblerin (bedevilerin) kaba saba konuşmaları ile pervâsızca suâllerinin yol açtığı tatsızlıklara sabrederlerdi. Ashâbı ise, onların gelip suâl sormalarını çok isterlerdi.