Her ne kadar şu an barbieli, pembe şeylerden nefret etsem de çocukken bayılırdım böyle şeylere!
Hatta ben bu kitabı okumak için ne zorluklar çektiiimm! Bu kitap her zaman küçüklerin girmesi yasak olan kitaplığımızdaydı. AMA. BEN. O. KİTABI. OKUMAK. İSTİYORDUM.
İşte çocuk aklıyla sen git, gizlice al kitabı, sonra yakalanma korkusuyla geri vereme. Ay, bir gün geldi sınıfa kütüphane görevlisi, dedi ki "Kütüphanede birkaç kitap eksik, hiçbiriniz kitap aldınız mı?" utançtan yerin dibine girdim! Bir şey diyemedim korkudan dkdhdjdjjdjd.
Sonra gittim diğer gün hangi kitaplar kayıp dedim. Adını hatırlayamadığım kitaplae ve benim aldığım kitabın, yani bu kitabın adını söyledi." Ama birkaçı fakir çocuklara bağışlanacaktı şimdi onlar kitapsız kalacaklar." gibi bir şey diyince bendeki halatlar koptular! Salya sümük ağlamaya başladım olduğum yerde sonrada ben aldım onu diye itiraf ettim.
Ahh ahh hiç unutmam bunu.