Bitkiler, doğaüstü unsurlar, bilim, aşk... Beni kendine çekmesi için gereken birçok temayı içinde barındıran bir kitap Rappacci’nin Kızı.
Önsöz kısmında yazdığı üzere iki kere filme alınmış, birçok dile çevrilmiş, birçok kez opera ve oyun olarak sahnelenmiş bu eserin sayfalarını tam da bu ruhla gözlerimin önünde canlanarak okudum.
Bir tıp öğrencisi olan Giovanni’nin geldiği Padova kentinde bir oda tutarak, alt katındaki zengin bitkilerle dolu bir bahçeyle ve sahipleri bilim insanı Profesör Giamoco ile kızı Beatrice ile tanışmasının sonucunda gelişen karanlık olayları anlatır.
Yazarımız; Amerikan edebiyatının ilk psikolojik romanı olan Kızıl Damga ile Amerika’nın en önemli edebi kişilerden biri haline gelmiş Nathaniel Hawtorne.
Kendisi tuhaf olarak adlandırabilecek şeyler yapar, okuyucularla çeşitli oyunlar oynar ve takma adlar kullanırmış. Bu öyküyü de ilk kez bir dergide “M. de L’aubepine” Fransız takma adıyla sunmuş. “Aubepine” ile “Hawtorne”: “Alıç”, “mayıs çiçeği”, “akdiken”, “yaban dikeni” anlatıma gelen aynı sözcüğün farklı dillerdeki karşılıklarıymış. Öykümüzün teması ile de oldukça bağlantılı geldi bana 🪴
