Pek öyle tasalı görünmüyordu,
Unudun, o lanetlenmiş çocuğun
Umutsuzluğun karanlık ininde
Yeşermeyeceğini biliyordu;
Hep güneşe bakıyordu, yalnızca,
Havasını içiyordu sabahın.
Pek öyle tasalı görünmüyordu,
Üzülmüyor, göz yaşı dökmüyordu,
Havayı içiyordu, hava sanki
Acılarına derman oluyordu;
Güneşi içiyordu kana kana
Şarap gibi güneşi içiyordu.