"Bazılarımız için zamanın neden o kadar kafa karıştırıcı olduğunu biliyor musun Joel?" diye sordu.
Joel yanıt vermedi.
"Çünkü zaman insan icadıdır. Zamanı bölümlere ayıran insandır. Bir saniye ya da dakikanın özünde bir önemi yoktur. Bir insanın var ettiği, kurgusal, uydurma dilimlerdir bunlar." Ardından Joel'e baktı. "Yine de bir insanın elinde bu şeyler can bulur. Dakikalar, saniyeler, saatler. Keyfi olan yasaya dönüşür. Bir yabancı için bu yasalar huzursuz edici olabilir. Kafa karıştıcı. Korkutucu."
Paraya Joel'e geri fırlattı.
"Diğerlerimiz," dedi. "Anlamak için çok çaba sarf ediyorlar. Çünkü biri anladığı şeyden daha az korkar..."
Arka kapağı aşağıya bırakıyorum. Yorum ondan sonrasında.
Joel’un dünyası ikiye ayrılıyordu: Ritmatist olanlar ve olmayanlar. Ve o kesinlikle bir Ritmatist olmak istiyordu. Onlar çizgilere hayat verebiliyor, basit bir tebeşirle kendilerine muazzam bir savunma ya da muhteşem bir saldırı ortamı hazırlayabiliyorlardı. Üstelik vahşi tebeşir
Daha iyisini yapabilirsin Brandon!
Genç-yetişkin ya da çocuk kitabı olarak görmek istemediğim fakat incelerken maalesef bu kategoriye koymam gereken bir kitap. Çünkü konusu orijinal olsa da, bir türlü beni dehşete düşürecek ya da bir çocuktan başkasının dikkatini toplamasını sağlayabilecek bir mekanizma göremedim.
Tebeşirden yaratıklar, bir
Sık sık insan neslinin nasıl bu kadar uzun süre ayakta kalalabildiğine şaşıyor, hayatın biraz olsun güzel olduğu zamanların geri kalan olumsuzlukları gerçekten unutturmaya yettiğinden emin olamıyordu.
"Hayatta ne çok hayal kırıklığı vardı. Sık sık insan neslinin nasıl bu kadar uzun süre ayakta kalabildiğine şaşıyor, hayatın biraz olsun güzel olduğu zamanların geri kalan olumsuzlukları gerçekten unutturmaya yettiğinden emin olamıyordu."