Ru
Kim ThuyRu Gönderileri
Ru kitaplarını, Ru sözleri ve alıntılarını, Ru yazarlarını, Ru yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...
Doğumumun amacı, kaybolan yaşamların yerini almaktı.
...
Sayfa 9Kitabı okudu
...
Ah, meleğim benim!
Benim, senin için yaşamam gerek!
...
Sayfa 34Kitabı okudu
Her anne gibi.. :)
Annem evin erkeği, eğitim bakanı, aile reisi, klan başkanı görevlerini üstlenmişti. Kararları o alır, cezaları o verir, suç işleyenleri hizaya getirir, karşı çıkanları sustururdu.
Sayfa 68
" Anne ve babam bize, erkek kardeşlerim ve bana sık sık miras bırakacakları paraları olmadığını söylerlerdi. Oysa bize çoktan mor bir salkımın güzelliğini, bir kelimenin kırılganlığını, hayran kalmanın gücünü kavramaya yetecek hafızalarının zenginliğini miras bıraktıklarına inanıyorum. "
Sayfa 48
" Amerikalı köleler pamuk tarlalarında acılarını şarkılara dökmeyi biliyorlardı. Bu kadınlar ise kederlerinin kalplerinin odacıklarında büyümesine izin veriyorlardı. Duydukları acılarla o kadar ağırlaşıyorlardı ki ayakta duramıyor, kavisli belkemiklerini doğrultamıyor, kederlerinin yükü altında iki büklüm oluyorlardı. Erkekler ormandan çıkıp pirinç tarlalarının etrafını saran toprak bentlerin üzerinde yeniden yürümeye başladıklarında, kadınlar Vietnam'ın işitilmeyen hikayesinin ağırlığını sırtlarında taşımaya devam ettiler. Ve bu ağırlığın altında sessizce ölüp gittiler... "
Sayfa 46
Bir keresinde beni ilk oturduğumuz apartmanın hemen altındaki bakkaldan şeker almaya gönderdi. Gittim ama şeker bulamadan döndüm. Annem beni yeniden bakkala gönderdi. Hatta kapıyı arkamdan kilitledi: 'Şekersiz döneyim deme!' Sağır ve dilsiz olduğumu unutmuştu.
Dükkan kapanana, bakkal elimden tutup beni şeker kutusuna götürene dek merdivende oturup bekledim. Şeker kelimesi bana acı gelse de adam derdimi anlamıştı.
Uzunca bir süre annemin beni mütemadiyen uçurumun kenarına itmekten delicesine zevk aldığına inandım. Kendi çocuklarım olduğundaysa sonunda kilitli bir kapının ardını, kapı deliğine yapışmış gözleri görmem gerektiğini anladım. Ben merdivene oturmuş ağlarken annemin bakkalla telefonda konuştuğunu duymam gerektiğini ... Daha sonrasında ise annemin kesinlikle benim için hayalleri olduğunu ama en önemlisi bana
kök salmamı ve hayal kurmaya yeniden
başlayabilmemi sağlayacak araç gereci verdiğini anladım.
Sayfa 28
(...) Her ne kadar armut kelimesini mu sesinin tüm ahengi ve hissiyle telaffuz edebilse de muhtemelen bana asla sevgiyle anne diye seslenmeyecek. Bana ilk defa gülümsediğinde niçin ağladığımı asla anlamayacak.
Onun sayesinde her bir neşe kıvılcımının bir takdise dönüştüğünü ve peşinen yenilmez olduğunu bildiğim otizme karşı her zaman mücadele edeceğimi bilemeyecek.
Sayfa 15
Kimse gökyüzüne doğru mu gidiyoruz yoksa suyun derinlerine mi batıyoruz bilmiyordu. Cennet ve cehennem gemimizin midesinde sarmaş dolaş olmuştu. Cennet hayatımızda bir dönüm noktası, yeni bir gelecek, yeni bir hikaye vaat ediyordu. Cehennem ise korkularımızı açığa çıkarıyordu.
Sayfa 11
Sadece uzun saçlılar korku nedir bilir çünkü hiç kimse saçı olmayanın saçını çekemez.