Sabah Denizi
Margaret MazzantiniSabah Denizi Gönderileri
Sabah Denizi kitaplarını, Sabah Denizi sözleri ve alıntılarını, Sabah Denizi yazarlarını, Sabah Denizi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çölde Tanrı, su ve gölgedir.
Gözlerini açık tutamıyor, annesi kumdan korunması için başörtüsünü onun yüzüne örtüyor. Kamyonun tekerlekleri alçalıyor ve kumullara doğru tırmanıyor.
Kilometrelerce sessizlik, sadece motorun çatlak sesi. Bu bir savaş sahnesi, tüm savaşların sahnesi, insanlığın hayvanca sınır dışı edilişi, işemek için bile durulmuyor.
Çoğu sınır ötesindeki mülteci kamplarında arıyor kurtuluşu. Cemile bunun tehlikeli bir yolculuk olduğunun bilincinde, krala bağlı milisler kilometrelerce dikenli teli kontrol altında tutup kaçaklara ateş ediyorlar.
Ona veda etmek, çamurlu bahçede onun nefesini duymak istiyordu.
Çöl güzel bir kadına benzer, ortaya çıkmaz, bir görünür bir yok olur.
Yüzünün şekli de değişir rengi de, ya volkan gibidir ya da tuz beyazı. Görünmez bir ufuk çizgisidir, kumullar gibi raks eder ve yer değiştirir.
Kocasının cesedini avluya taşıdı. Kuyu suyuyla yıkadı onu.
Cemile geceyi bekledi. Hiçbir gece o gece kadar karanlık değildi.
Güven duymaya alışmaları gerek yeniden. İkisi de aynı çöle ait ama farklı ırklara.
* savaşa dair:
Telgraf geldi. Hişam gözünü kaybetmiş. Suratı parçalanmış. Artık gözleriyle kitap okuyamayacak. Herkes ağlıyor, herkes dua ediyor. Hişam Bingazi Hastanesi’nde. Hiç değilse yaşıyor, Fatma’nın oğlu gibi yeşil torbalar içinde değil.
Genç bir ceylan. Kaçmıyor. Kocaman gözleri ona çok yakın, berrak ve sakin bakıyor.