Hiç gözlerinizle şiir yazdınız mı..Ayak seslerinizde kayboldunuz mu hiç Yalnızlığın kıvrımlarında dolanırken bir el bir bakış bir dokunuşu kaç kez aradınız Yüreğimizi burkan onca şey varken kaç kez "yaşamak ne güzel şey" diye haykırmak geldi içinizden, Boğazınızdaki düğümü açmak için kaç kez yutkundunuz belli etmeden..Uzaklara sığınıp yitip gitmişken en yakınınız mahzun islak bakışlarınızla kaç kez yakalandınız..Kaç kez buruşmaya yüz tutmuş gülümseyişlerinizi askıya astınız..Pişmanlıklarınızla kaç kez birbirinizi anlayıp kucaklaştınız.. Hayatı yüzünüzdeki belirsiz gülümseyişi ile kaç kez alaya aldınız.. Kaç kez yeniden doğduğunuz...Kaç kez öldünüz.. Kaç kez...
Kimse yok muuu ?!.,
Bir şeyler oluyor
ard arda
bitip tükenmeden
yürek yakan
soluğumuzu tıkayan
içimizi dağlayan
öfkemizi boğan
utanılası şeyler oluyor...
Kimse yok muu ?!..
Uzun suskunluklar
Girerdi belki aramıza
Fakat biz sustukça
Kalabalıkları taşırdık ..soluğumuza
Hiç’liğin sonsuzluğa açılan kapılarında dolanır
Talihsiz rastlantıların
Bizi bir bilinmeyene taşıdığı anlara kızar
Hayata birlikte.. küserdik