Birçoğumuz bu eşsiz kitabın, belgeselini televizyonda izlerdik her 10 Kasımda. Benim de maaile gözyaşları içinde seyrettiğim, küçük kalbimde önemli izler bırakmış bir eserdir. Şimdilerde göremiyoruz televizyonlarda maalesef. Ama görememek hatırlamaya engel değil; aksine daha çok hatırlamalı, verdiği mücadeleyi anlamalı, fikirlerini hayatımızın her alanına katmalıyız.
Kitabı anlatmama gerek yok, okuduğum her bölümde içim ezildi, boğazım düğümlendi. Bu gökkubbede hoş bir sada bırakıp, ölümsüz oldun, ruhun şad olsun Atam.
Bizlere gelince yaşımızın kaç olduğu mühim değil, sen sonsuza kadar bizim babamız, atamız.. Biz sonsuza kadar senin yolundaki beyaz çiçekler; fikri hür, vicdanı hür çocuklarız.
Sevgi, saygı ve çokça özlemle.
-Can_Dundar362.jpg){kind=small}
