Sarık ve İstanbulin
Jean - François SolnonSözler ve Alıntılar
"Akşamüstü geç saatlerde Sultan Mehmed at üstünde şehre ve sonra da Ayasofya'ya girdi. Rivayete göre, kanlı elini buraya sahip olduğunun işareti olarak tapınağın duvarına bastırdı. Théophile Gautier "Haç kubbelerin tepesinden aşağı devriliyor ve yerini hilale bırakıyordu" diye yazacaktı."
Sayfa 34
Evliya Çelebi:
"Allah şahidim olsun ki, darü'l-İslâm'da böylesine emniyetli ve adil bir yer (Viyana) yoktur."
Sayfa 297Kitabı okudu
Kolay kazanılan zaferler Galipleri körleştirir
Sayfa 187Kitabı okudu
Ticaret mi önce gelir, dini savunmak mı?
2. Mehmet zafer'i kazanmıştı konstantinepolis düşmüştü. Çok geçmeden Roma'da tehdit altına girecekti. Fatih, San pietro'nun sunağında atına yulaf yedireceğine yemin etmemiş miydi, deniyordu. Hristiyan alemi İlk şoku atlattıktan sonra Haçlı seferi çağrısı yaptı. Hedef büyüktü: Papa, "Silaha sarılmazsak dinimizin sonu
Sayfa 35Kitabı okudu
Voltaire:
"Osmanlı İmparatorluğu'nu özü despotizmden ibaret bir yönetim olarak gören tarihçilerimizin hepsi bizi aldattılar."
Sayfa 357Kitabı okudu
Türkler hakkındaki söylem sürekli değişiyordu: Bir savaş hazırlığına girilmişse, insan soyunun en kötü örneği haline geliyorlardı; Osmanlı sarayıyla iş yapma isteği bu ön yargıları yumuşatıyordu; İstanbul'da ikamet eden yabancıların gözlemleri ise Batı Avrupa'da geliştirilen bu ön yargılardan genellikle uzaktı. Onların gaddarlığından ürkülüyor, ama güçlerine ve "sağlam disiplin" lerine saygı duyuyorlardı. Fatih Sultan Mehmed'den Kanunî Sultan Süleyman'a varıncaya dek, kendilerinden korkulan ve ya hayranlık duyulan Türk'ler, Hristiyan âleminin saplantılı merak konusu olmayı sürdürdüler.
Sayfa 66
Türklerin töreleri acımasız, gururları aşırıdır, "Fatih ve cahildirler; Bu nedenle diğer milletleri küçük görürler" der Voltaire
Sayfa 364Kitabı okudu