"Kış güzel şeydir. Tabiat yemişleri,
mahsulleri, kuşları ve arılarıyla insanların
saadeti için çalıştığı gün mevsimler ne
güzeldir! Çalışan bir insan için kış bir ılık
su, yaz bir serin vantilatördür."
"O kadar güzel bir ay vardı ki gökyüzünde.
İnsanın içine ay âleminin acayipliği
çöküyordu. İnsan kendi kendine orada
olsak, diyordu, ayın içinde... Ama hiç
kimse bunu ötekine, yanındaki arkadaşına
söylemiyordu."
"Bir küçük insan zerresi halinde bu
sabah, bütün insanları, çocukları, kuşları,
yemişleri, sefilleri ve açları beyhude bir
sevgiyle seviyor, kederlenmeye zaman
kalmadan birdenbire bir sıçrayışta ayağa
kalkıyordum."
"Kış, saadetimizi tamamlamak için geliyor.
Bahar, aşkımızı tazelemek için. Yaz,
damarlarımızdaki çalışma arzusuna biraz
tembellik, güneş ve kudret doldurmak için."
"Önümüzde hayat... Her gün bir başka
uykuya yatıp bir başka rüya göreceğiz.
Halbuki zaman, ağır ağır bizimle beraber
akan nehir, bir göle varıyordu. Bu gölde
artık biz akmıyor, dalgalanıyorduk."
- İnsan, dedi, aslını unutmamalıdır. Bakın
bu çay bile aslının göl olduğunu
unutmuyor. Suları bir göl suyu gibi ılık ve
sessiz. Sanki bir göl gibi sakin, sanki bir
göl gibi akmıyor.