(Politik Felsefe Açısından Carl Schmitt ve Düşüncesi)
Schmitt'le Birlikte Schmitt'e Karşı
M. Ertan KardeşSchmitt'le Birlikte Schmitt'e Karşı Gönderileri
Schmitt'le Birlikte Schmitt'e Karşı kitaplarını, Schmitt'le Birlikte Schmitt'e Karşı sözleri ve alıntılarını, Schmitt'le Birlikte Schmitt'e Karşı yazarlarını, Schmitt'le Birlikte Schmitt'e Karşı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Skandal, inancın ya da aklın alışık olduğu düzene atılan bir çelmedir; bilinci bulandırmakta ve onun rahatını bozmaktadır.
Sayfa 23
Schmittyen politik realizm, ontik düzeyde, çatışmanın [polemos], insanın praksis alanında kuruculuğu fikrine dayanmaktadır. Çatışmanın yok edilmesi fikri bu yaklaşıma göre apolitiktir.
Sayfa 18
Politik felsefenin liberal yaklaşımı petitio principii hatasının genelleştirilmiş halidir. Kanıtlanmamış öncüllerle akıl yürütmede bulunup kanıtlanmamış öncülü doğruluk olarak sunmaktadır.
Sayfa 16
Schmitt mevcut durumun olduğunu farz ettiğini ya da sunduğu "normallik" çerçevesinin dışına çıkmayı önermektedir.
Sayfa 12
"...savaş politikanın başka araçlarla devamıdır."
ClausewitzKitabı okudu
Düşman ortadan kaldırılması gereken bir unsur değil aksine bir politik birliğin kendisini anlama ve tanımlama imkânıdır.
“Modern devlet kuramının bütün önemli kavramları, dünyevileştirilmiş teolojik kavramlardır.”
Schmitt, Leviathan’ın başarısızlığından akıl yoluyla politik birlik kurulamayacağını, dolayısıyla herhangi bir politik teorinin akılla temellendirilemeyeceğini çıkarmaktadır.
Bir başka deyişle Hobbesçu Devlet, Kutsal Tanrı yerine Kutsal Devlet’i geçirmiştir.
“Yasa ise tam anlamıyla, başkaları üzerinde buyurma yetkisine meşru olarak sahip olan kişinin sözüdür.”
HobbesKitabı okudu
Hobbes, halkı, devletin kökensel kaynağı olarak icat eden filozoftur.
Machiavelli modern politikanın anahtarını kavramıştır: İnsanları değiştiremezsiniz.
Filozof dünyevi düzende olup bitenin rehberi değildir, dünya fikirlerle yönetilmez.
Kendisinden önceki politik felsefenin en temel dayanakların dan biri olan “erdem” artık Machiavelli’de kurucu özelliğini yitirmiştir.
Machiavelli bir meşruiyet kaynağından başka bir meşruiyet kaynağına geçişin temsilcisidir.