Serenad
Zülfü LivaneliSerenad Gönderileri
Serenad kitaplarını, Serenad sözleri ve alıntılarını, Serenad yazarlarını, Serenad yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne kadar saf ve naif bir biçimde yetiştirildiğimizi düşündüm. Bırakın yakın tarihimizi doğru dürüst öğrenmeyi, kendi aile hikayelerimizi bile bilmeden yetiştirilmiştik.
Sayfa 201 - MayaKitabı okuyor
Gerçi onların zamanında insanlar birlikte yaşamak için evleniyorlardı, şimdiki gibi boşanmak için değil.
Hepimiz içimizde , gizli, nazik davranışlarla üstü örtülen ani bir tehdit algıladığımız zaman hemen o keskin dişleriyle ortaya çıkan bir timsah taşıyoruz.
"Çünkü ancak hikayesi anlatılan insanlar var oluyordu."
"Bir kız çocuğunun büyümesi ne zaman biter acaba? ilk adet gördüğünde mi, 18 yaşını doldurunca mı, evlenince mi, saçına ilk ak düşünce mi?
Bence hiçbiri değil. Bir kız çocuğu büyümez, kaç yaşında gelirse gelsin asla büyümüş gibi hissetmez kendini.
Son nefesini içi arzularla, heyecanlarla dolu bir kız olarak verir.
Ama değişim yaşar. Hayat o kızı sürekli değiştirir ve bu değişimlerin hiç şaşmayan bir aktörü vardır: Bir erkek..."
Her insan, yaşlanacağını ve hayatını doğal bir ölümle sonlandıracağını sanıyordu ama yüz milyonlarcası başka insanlar tarafından öldürülüyordu.
Kalbinde biriktirdiği yükü bir başkasıyla paylaşmasının ona iyi geleceğini hissediyordum.
Sayfa 247 - 25.5.24
"Ermeniler de Ermeniler. Sanki bu ülkede sadece onlar acı çektiler, sadece onlar katledildiler!"
“O zaman niçin Ermenilerin yanında Balkan Türklerinin, Anadolu Türklerinin, ölen milyonlarca insanın, topraklarından sürülenlerin ızdırabını göz ardı ediyorsunuz. Batılı devletler Osmanlı’yı parçalarken bu ülkenin bütün tebası acı çekti. Ermeniler, Rumlar, Yahudiler. Kabul, ama ölen 5 milyon Osmanlı Müslümanı unutuluyor. Bu haksızlık değil mi?”