Ağlamak başımıza gelen felaketlere karşı vücudumuzda kalan son kuvvetin feryadıdır. Ağlayamadığımız zamanlar, artık bizde o gücün de kalmadığı ve yerini derin bir sessizliğe bıraktığı anlardır. Böylesine bir sessizlik ise en şiddettli acılar için döktüğümüz gözyaşlarından çok daha gönül yakıcıdır.