Yuva sevgi yuvasıdır,
Annelerdir onu kuran;
Bir beceri yuvasıdır;
Bunu ancak bilgi yapar,
Bunun büyük değeri var.
Sev yuvanı; orada sen
Kardeşlerinle koşarak,
Ötüşerek, oynaşarak,
Öğrenirsin -öğrenmeden
Nedir güçlük, nedir keder-
Yararlı birçok şeyler.
Haydi yuvana yavrucak;
O beceri yuvasıdır.
Orda fikrin uyanacak;
Orda kanat açacaksın,
Yükseklere uçacaksın;
– Tatlı bür yüz,
Düşün, anne,
Öyle hoş bir yüz ki ben
Sen sandım görünce,
Sen sandım ve öptüm.
Saçları da büklüm büklüm,
Tıpkı seninkiler gibi;
Seninkiler gibi ince,
Ve lepiska.
Kuşlar uçar,
Ben koşarım;
Onların kanatları var,
Benim kanadım kollarım.
Kuşlar kanat çırpar,
Ben de kollarımı sallarım...
Uçun kuşlar, uçun kuşlar;
Hepinizle yarışım var!
Uçtu kuşlar
Ben de koştum,
Koştum yarı yola kadar;
Bir de baktım bir uçurum
Orda kaldım, çaresiz durdum,
Yooo, çekemem öyle kurum!
İsterseniz, haydi tekrar
Yarışırız... Uçun kuşlar.