Sessizliğin Sesi Cilt 2
Yoshitoki OimaSessizliğin Sesi Cilt 2 Gönderileri
Sessizliğin Sesi Cilt 2 kitaplarını, Sessizliğin Sesi Cilt 2 sözleri ve alıntılarını, Sessizliğin Sesi Cilt 2 yazarlarını, Sessizliğin Sesi Cilt 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eğer ölseydim annemin böyle gülümsediğini göremeyecektim...
Eğer ölseydim annemin böyle gülümsediğini göremeyecektim...
İşida Şooya. Ondan nefret ediyorum. Duygularım büyük ihtimalle bundan sonra da değişmeyecek. Ama sanırım başka bir tür nefrete dönüşecek.
Nişimiya'nın öyle güldüğünü ilk kez gördüm... Ben niye gülüyorum ki?! Sen gülemezsin!! Ben kendimden nefret ediyorum. "Geçmişte yaptığım hataları affettirip, kendi çıkarıma iyi bir sonuç elde etsem yeter" mi? Öyle bir şey olamaz! Unutmamam lazım. Mutlu olması gereken o zamanları, kötü anıları... Ama o gülümsemesini görünce bir gün unutmayacak mıyım? Şooko'nun o gülümsemesi bana her şeyi unutturacak. O gülümsemenin geri gelmesi için aradan geçen zaman, bütün o kötü anılar...
"Bu saatten sonra ne yaparsan yap Şooko'nun mutlu geçirmesi gereken ilkokul zamanları geri gelmeyecek."
"Biliyorsun değil mi? Önceden yaptıklarımı... Ve nasıl iğrenç biri olduğumu..."
"Evet biliyorum, hem de herkesten iyi."
"O, geçen bana "vazgeçmiştim" dedi."
"Biliyorum."
"Neyden vazgeçtiğini açıkça söylemedi ama, vazgeçtim dedi... O benim yüzümden bir şeylerden vazgeçti. Bu yüzden..."
"Biliyorum... Demek vicdan azabın yüzünden hiç yılmadan çabalayıp duruyorsun? Başka ne var? Mecburiyet? Sorumluluk duygusu? Midemi bulandırıyorsun!"
"Evet öyle. Suç mu? Nişimiya'yı tekrar görünce böyle duygulara kapıldığım için hayattan kaçmayıp yaşamaya karar verdim! Belki aptalca ama yaşadığım sürece hayatımı Nişimiya'ya adamaya karar verdim!"
Gülümsüyorsun ama mutlu değilsin, değil mi? Gerçekten ne düşünüyorsun? Yüzünün o halini görünce endişeleniyorum. Bir kez bile bir şeye kızdığını görmedim.
Sonuç olarak dün Nişimiya'yla konuşamadım. Ama onun yerine sınıfta arkamda oturan o çocukla konuşmaya başladım. Adı Nagatsuka Tomohiro. Çalınan bisikletimi geri getirdi. O an şöyle düşündüm; arkadaşlıklar böyle mi başlıyor? O gece yine birçok şey düşündüm. Önceden "arkadaşım" olanları ve "arkadaşlığın tanımı"nı. Nagatsuka'yla ben, arkadaş mı olduk şimdi?