Eski İskandinav doğa bilimcileri leylekler ve onların bacalarda yuva yapma alışkanlıkları üzerine çalışma yapmıştı. Söz konusu kuşlar yetmiş yıl olan uzun yaşam süreleri boyunca her yıl dönüp dolaşıp aynı bacaya gelir ve tek eşli bir şekilde yaşardı. Daha genç kuşlar yaşlı ya da sakat olanlarıyla ilgilenir, onları besler ve kanatlarıyla desteklerdi.