Bu incelemeyi okuyorsanız siz de bir sırçalansınız.Çünkü bu kitabı okurken siz de anakarakterin sırlarını ve diğer karakterlerin sırlarını çalıyorsunuz.
Sylvie adındaki anakarakterimiz çocukluğundan beri narkoleptik bir hastalığa sahiptir ve başka insanların zihinlerine geçiş yapabilmektedir.Sakın X-Men gibi bir şey sanmayın öyle bir şey değil.Bizim Sylvie daha çok zihnine geçtiği insanların gözlerinden bakıyor o an ne yapıyorlarsa onu görüyor.Bu harika bir şey dediğinizi duyar gibiyim.Peki yanlışlıkla en sevdiğiniz arkadaşınızı öldüren katilin zihnine girip arkadaşınızın ölüsü ile karşılaşsanız ve kendi kız kardeşiniz de tehlikede olsa ne yapardınız ?
Kitap hakkındaki düşüncelerime gelecek olursak kitabı çok beğendim ve bu yazarın daha ilk kitabı.Bir ilk kitaba göre fazlasıyla iyiydi.Akıcılık,kurgu,mekanlar,kitapta yaşananları okuyucuya yansıtma özellikle merak unsuru olağanüstüydü.Tek kötü yanı bu kitabın herhangi bir kategoriye giremiyor oluşuydu çünkü kitapta polisiye,dram,aşk,psikoloji ve daha niceleri vardı.Sanki mutfaktaki tüm malzemelerden yanlışlıkla iyi bir yemek yapılmış gibi bir kitaptı buda.En beğendiğim noktası kitaptaki her bir karakterinin rolü o kadar iyi ayarlanmıştı ki çevrenize baktığınızda bir nefes kadar uzağınızdalardı sanki.
Kitabın özellikle bir yanı vardıİnsanın kaybettiklerini anlatırken yazar o kadar güzel anlatmıştı ki otobüste kitabı okurken ağladım.Yapayalnız kalmanın ne demek olduğunu,herkesin sizi yanlış anlamasını,herkesin size sırt çevirdiğinde ki o dışlanma hissini çok güzel anlatmıştı özellikle de özlem duygusunu.
Kitaplarla kalın :)
