Hikâyede hiç şüphesiz Yusuf’un deruni sevdasından sonra en önemli konu olarak aile kavramı ve ailenin önemi üzerine durulmuştur. Tamamen kurgu olan bu hikâyede anne baba ve kardeşleri olmayan bir gencin hayata tutunması için başka sebeplerin de olduğu görülmektedir. İnsan yoktan var edilmiş ve hiç şüphesiz yaşayıp öldükten sonra da tekrar dirilecektir. İşte bu insan mefhumunun dünyada en değerli ve gerekli olan müessesesi hiç şüphesiz ailedir. Aile kimi zaman bir sığınak kimi zaman bir yoldur ve bir rehberdir. Seni gitmen gereken yere götürecek güzergâhtır. Aile, hayattır, umuttur, yaşamaktır, sevinç kaynağıdır. Kısacası aileyi var olan kainatın en küçük örneği olarak da ele alabiliriz. Dünyanın güneşe, ayın gezegenlere, gecenin gündüze, yıldızların galaksiye ihtiyacı olduğu gibi insanın da bir döngü ve yuva olan aileye ihtiyacı var. Anne ve babanın olmadığı bir dünyada iki kanadı olmayan bir kuş misalidir evlat. Şefkat ve merhametten uzak yaşamış bir evladın kışın ortasında kanadı kırılmış bir kuştan farkı yoktur. Anne şefkati ve baba merhameti her ne kadar bazen bizleri bıktırsa da veya kızdırsa da bilmemiz gereken en önemli nokta onların bizler için var olduğu gerçeğidir. Bizler en iyisi olalım diye didinip çalışan anne ve babalar hiçbir zaman bizleri mutsuz görmek istemezler. Evet belki baba biraz serttir. Hatta biraz da otoriter olabilir ama biliriz ki bizi başkasına ve kötülüğe karşı koruyacak olan yine kendisidir. İşte Yusuf’un anne ve baba mefhumu olmadı hiçbir zaman. Çünkü ikisini de görmedi. O sebeple anne şefkati ve baba merhameti dediğimiz şeyin ne olduğunu bilmiyor. Çünkü anne ve baba şefkatinden daha elzem ve gerekli bir şey yoktur şu dünyada.
