Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz

Umay Umay

En Eski Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz Gönderileri

En Eski Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz kitaplarını, en eski Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz sözleri ve alıntılarını, en eski Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz yazarlarını, en eski Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir kez daha yaşamak için.., uzun değil ama!!, bir kez daha sevişebilmek için, bir kez daha karın ortasında kalabilmek için sessizlikle ortak oluruz. Dünyanın bir hücre olduğunu unutmak için inşaa ettiğimiz hücrede sessizlik perdeler kadar kirlidir oysa. Hiç hikaye yaşamaz. şiirde de okuyamaz. Sessizlik elma yiyemez.
Bordo valizin bozuk fermuarlı içi cebinde saklanan aşkım. Ve içimde...; "sakın haa beni görme" diye ağlayan ozanım. Yalancılar çocuklarla sevişirken hıçkırıklarım seni uyandırmadı mı Orhan... Uyanmamışsan hiç vazgeçmeyen bir buluta yapıştırırım aşk,tan kesik bileklerimi. Nasılsa geçmişim içinden çıkıp gelecek olan GELECEK boşa çıkaracak bütün hesaplarımızı...Bulut kanatlarımla sevişir..., sessizlik, dudaklarımla. Tüm yalancılar çocuklarla sevişir.
Reklam
Yetim öpüşmelerden arta kalanlardan örülmüş çorabıma batıyorlar, sutyenimin içindeki yalnızlık terliklerime gülüyorlar. Yastığımın başı dönüyor. Ucu açık kalemlerden küfürlü sözler saçılıyor. Parmak uçlarım acıyor oğlum, yazamıyorum.
Su yükseldikçe yükseliyorum. Musluklar aktıkça akıyorum. Pencereleri açmayı unutmuşum, tavana kadar yükseldim. Kaykay yapan fosforlu kirpilerim yeni öldü. Boğulamıyorum, zaten hep kandırıldım.
Ruhumu saran sessizliğe seni nasıl bağışlatacağım Kalbi olmayan bu bedenin üstünde Tanınmaz olana dek devam edecek Bu işkence.
76 syf.
·
Puan vermedi
·
5 günde okudu
Kağıt helvadan biraz daha ince fakat ondan daha lezzetli. Her sayfasına sürülmüş azıcık çoook kaymak. Yemek istemiyorsun bitmesin diye. Fakat yemeden de duramıyorsun... Bilmem anlatabildim mi?
Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz
Sokaklar Uyudu Artık ÖpüşebilirizUmay Umay · Altıkırkbeş Yayınları · 20171,270 okunma
Reklam
Hiç hikaye yaşamaz. şiirde de okuyamaz. Sessizlik elma yiyemez.
Sar bedenimi; kitabımdaki son paragrafta uyuyayım. O senin en sevdiğin kitap olsun. Bırak o korkunç şiirler okusun alnımızı. Bu kadar kırılmışken ve hala kırılabilecekken Bırak sayfalar onarsın bizi. Hala ilk günkü kadar yakınım sıcak mürekkebe. Aşk senin kadehinde bakışımı delip geçerken anladım... Camdan bulutların altında yattığımızı.., Yağmur yağarsa ölebileceğimizi... Artık öpüşebiliriz......
Bak yine özlüyorum seni bu itiraf edilmemiş bir yalnızlıktır..
Reklam
Başını eğ yeşil çimenlerin şairi Başını eğme zamanı geldi Tuzaklarla dolu yeryüzü kampı seni ilerliyor Artık bir kalbin yok Yağmuru hatırlayarak doldurduğun küçücük bir kabın bile yok Onun gözleri senin üstünden bir bıçakla sıyrıldı Artık gururla taşıyacağın yarınların da yok
Sayfa 64 - altıkırkbeşKitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.