Yolda ayağı yaralanmış bir çocuk görürsen, dur yardım et, yarasını sar. Kapına aç gelirse doyur gönder. Ama kendi kendine şu yaralı, şu da aç deme. Kimin yaralı, kimin aç, kimin muhtaç olduğunu bilemezsin. Bunları zihninde yaratma. Zihin zaman zaman aldatıcı olur. Bir bakarsın kendi açıklarını, kendi muhtaçlıklarını, kendi yaralarını cihana mal etmişsin.
Sayfa 132