Bir ilk kitap...
Duygu dolu; insanlık, merhamet ve yürek güzelliği ile ince ince nakış gibi işlenmiş olan bu eseri okurken, yeri geldi tebessüm ettim fakat en çokta gözyaşlarımı silerek sayfaları çevirdim...
İki küçük çocuğun dünyayı içlerine sığdırdıkları o kocaman yürekleri o kadar yalın ve temiz anlatılmış ki okurken kendi çocukluğunuzun kapısını aralamanıza sebep olacaklar...
Ahmet ve Diren, çocukluktan gençlik yıllarına kadar yaşadıkları her güzelliği her sıkıntıyı beraber aşmışlar ve omuz omuza ayrılmaz bir ikili olmuşlardı. Birbirlerinin canını kendi canlarından daha kutsal sayıyor karşılıksız sevginin yüreklerinde öbek öbek kümelenmesine izin veriyorlar ve bu sevgiden herkesin pay sahibi olabilmesi için zor durumda olanların yollarını bulmalarına yardım ediyorlardı...
Aşk acısını, anne baba hasretini, aile değerlerini kutsal sayıyorlardı. Eğitim hayatlarında da birbirlerine destek olup bağlarının daha da güçlenmesini sağlıyorlardı...
Ahmet ile Diren birbirlerine söz vermiş, ölene kadar kan kardeşliği ile birbirlerine bağlı kalacaklarına yemin etmişlerdi...Ölüm bile onları ayıramayacaktı çünkü ölüm yok oluş değil demişti, Diren. Nasılsa tekrar kavuşacaklardı...
Yazarın dili sade ve akıcı. Eserinde, edebiyat üstatlarından ve insan anatomisini ile ilgili ufak ufak tıbbi bilgilere yer vermiş. Okurken yürek ısındıran sayfaların arasında kaybolacağınız, sonu böyle bitmesin diyeceğiniz başarılı bir ilk kitap olmuş...
Sevgili Gülfem Özgürlük Hanım'a yazım hayatında başarılar dilerim...
