Sözyaşları
Gizem KayahanEn Eski Sözyaşları Gönderileri
En Eski Sözyaşları kitaplarını, en eski Sözyaşları sözleri ve alıntılarını, en eski Sözyaşları yazarlarını, en eski Sözyaşları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ölüm deyince benim aklıma gidenler değil,kalanlar geliyor.Ölen kişi ardında bir çevre bırakır çünkü,çevresini bırakır,bir daha asla görülemeyecek oluşunun acısını bırakır.O yüzden ölümü görenlerin canı yanmaz,ölen kişinin yokluğunu görenler döker göz yaşı.”
Sayfa 19Kitabı okudu
“Genceciğim ve çürüyor hayallerim, düşüncelerim, hislerim... Sağımdan solumdan, çığlık çığlığa oraya buraya koşuşturan anılar fırlıyor. Terkediliyorum kendimce artık.”
“Tesadüflere inanmam ben, bir şey oluyorsa bir sebebi vardır ve bazı şeyler çoktan yazılmıştır doğduğumuz gün yaşanacaklar listemize.”
Deniz kenarı ve tek şekerli çayım. Nasıl ayrılacağız biz seninle, nasıl ayrıldık, nasıl birbirimizin en büyük yalnızlığı olup çıktık?
Kar beni unutkanlığına... Yokluğum, zihninin tozlu raflarındaki huzura ulaşsın.
En büyük tabularımı içime çekip kafayı buluyorum. Aklım beş karış aşağıda, yerlere sürünüyor.
Ben... Ben, bir hiçim bu varlar diyarında.
Sevdiklerimin acılarını izlemeye mahkum edilmiş bir anıyım.
Asla yaşayamayacağım aidiyetlerin kenarında dikilen bir yokluğum ben.
Söylesene sevgilim; nasıl birbirimizin en büyük yalnızlığı olup çıktık?