İlk öncə deyim ki, Cəlil Məmmədquluzadə ən sevdiyim yazarlardan biridir. Əsərləri mənə çox şey qatıb, millətini oyatmaq üçün canla-başla çalışan bu şəxsiyyətin əsərlərini oxumaq bizim borcumuzdur, zira əsərləri bir dəryadır, eləcə də felyetonları.
Felyetonlarında bir çox problemlərdən danışmışdır: qadın azadlığı, mollaların özbaşınalığı, millətin avamlığı, qızların erkən evləndirilməsi və s.
Ən acınası vəziyyət isə budur ki, hələ də Cəlil Məmmədquluzadənin toxunduğu problemlərdən aktual olanları var.
Onun felyetonlarında balaca qızların yaşlı kişilərlə evlənməsindən, qız doğulan evlərdə yas tutulmasından danışılır. Onun "Nişanlı bir qız" felyetonundan bir parça verək: "Nişanlı qız ağlaya-ağlaya deyir ki, "ey mənim qara bəxtim, nə olardı ki, mən anadan olaydım Firəngistan şəhərinin birində, atamın adı olaydı Fridrix, anamın adı olaydı Avqustina, mənim adım olaydı Mariya. Nə olardı ki, dünyanı işıqlandıran günün üzünə hərdənbir baxmış olaydım və atam-anam məni qoca kişiyə vermək istəyəndə bir söz danışmağa ixtiyarım olaydı. Ey mənim qara bəxtim, nə olardı ki, milyonlarca yazılan kitablardan ikicəciyini oxumuş olaydım və biləydim ki, dünyaya nədən ötrü gəlmişik".
Cəlil Məmmədquluzadədən yaz-yaz bitməz, yenə deyirəm ki, əsərlərini, felyetonlarını oxuyun-oxutdurun.
