Suçlular Nasıl Düşünür?
Stanton SamenowSözler ve Alıntılar
Suçlunun eşsizlik duygusu değişimin önündeki aşılması güç bir engeldir. Kendisini birine tüm yönleriyle açmak, kusurları kabul etmek ya da farklı düşünen bir bakış açısına kulak kabartmak onun için teslimiyet ve psikolojik yok oluş anlamına gelir.
Zorba kişiler başkalarını korkutarak ve onlara acı çektirerek bir güç duygusu elde ederler.
Suçluların insanların duymak istedikleri şeyi anlayıp sonra da bunu onlara kanalize etmek gibi bir becerileri vardır.
Ernest Hemingway "Çanlar kimin için çalıyor?" Adlı romanında "ölümcül öfke tastamam ortadan kalktığında" Robert Jordan'in zihninin "sessiz, boş,sakin ve temiz" olduğunu yazmıştı. Kızdığı zaman zihni "fırtınada nefes alamamaya benziyordu"
Öfke yıkıcıdır. Öfke,tehlikeden yalnızca bir harf uzaktadır. Ne bir şeyi çözer ne de inşa eder. Her şeyi yok edebilir. Öfke bir tercihtir. İşler ters gittiğinde tersliklerle birlikte aynı yöne gitmeyin. Kötü bir durumu daha da kötüleştirmeyin. Nasıl ki zehir içmenin "makul" bir zamanı yoksa öfkenin de makul bir zamanı yoktur. Düşük şiddette bir öfke yine de her an denetimden çıkma eğiliminde olan bir öfkedir. İçinde bulunduğunuz durumu kafanızda diğer insanın bakış açısından canlandırmaya çalışın. Kabul edip etmemeniz önemli değil, diğerlerinin bakış açısını dikkate almak öfkelenme olasılığını azaltır.
Time dergisinin 1991 tarihli bir kapağının öyküsü kötülüğün doğasını keşfe çıkıyordu.
Yapılan gözlem şu şekildeydi: Kötülük sinsi ve tuhaf bir şeydir... Kötülüğü bilimsel ya da sistematik yollardan bilemeyiz. Acımasız ve anlaşılması güç bir şeydir............ Ortaya koyduğu eserlerden tanıyabiliriz onu. Örneğin; Hitler bir vejetaryendi.
....
Suçlular dürtüleri ile hareket etmezler; suçları yaptıkları tercihlerin bir sonucudur.