Başlangıçta Selanik’ten ayrılmak istemeyen padişah, durumun ciddiyeti kendisine anlatılınca: ”Ben de bir silah alır, askerle beraber müdafaada bulunurum. Ölürsem şehit olurum, ben zaten ölmüş bir adamım” demiştir. Yine başka bir vesile ile: ”Allah bu hallere sebep olanları Kahhar ismiyle kahreylesin. Şimdi devlet ne hale geldi” demek suretiyle, otuz yıl idare ettiği ülkenin içine düştüğü duruma karşı gösterdiği üzüntüsünü ortaya koymuştur.