İlksöz: İlk ben yazdım.
Edebiyatın ilk örnekleri destanlar/mitlerdir. Her topluluk, çoğunlukla konuları benzer olsa da kendilerine uyarlayıp yeri ve kahramanları değişen bu destanları aktarır nesilden nesile. Sonra Sümerler yazıyı bulur. O ortalıkta dolaşan, büyük ihtimal herkesin kendisini özne yaptığı o destanları yazıya geçirir kendi
Kitabı Mukaddes'teki Tufan Miti özgün değil. Babil Tufan Mitine dayanıyor. Babil Tufan Miti de Sümer kaynaklı. Her gelen bir öncekinden araklamış anlaşılan.
Ben bu kitabı okuyalı birkaç sene oluyor. Bazı yerler benim yavaşlamama sebep olsa da bazı yerlerde de güzel bir şekilde ilerleyebildim. Üniversite yıllarında başlamıştım okumaya. Sümer Tanrıları, mitolojik yapısı, olaylar, tarihte esintiler anlatılmaktadır.
Üniversite birinci sınıfta tanıdığım Erdem İlker Mutlu hocam sayesinde Sümerlilere ilgi duymaya başladım. Üniversite birinci sınıftan beri Sümerlilerle ilgili okumalar yapıyorum. Zaten sümeroloji denildiği zaman hemen Muazzez İlmiye Çığ akla gelir. Sümeroloji alanında bir diğer önemli isim Samuel Noah Kramer. Kitabı beğendim, Sümer mitlerinin ortadoğu dinleriyle ilişkisi bakımından çok önemli bir kitap. Sümeroloji, avrupa merkezci bakış açısından dolayı hak ettiği değeri görmüyor. Umarım bir gün hak ettikleri değeri görür.
Tarih Sümer'de Başlar adlı çalışmasına nazaran çok sönük kalmış. Sümer Mitolojisi diye resmen fragman sunmuş. Yine de Tevrat-İncil-Kuran'daki birçok olayın köklerini görebilirsiniz. Semitik geleneğe geçen birçok şeyin kökeni Sümerlerdir.
Kitapta konu bütünlüğü dahilinde bir mitoloji anlatımı yok. Anlatım sık sık bölünüyor. Tabletlerin arkeolojik geçmişleri ve özellikleri hakkında, mitoloji konularından daha fazla bahsediliyor. Kitapta bir konudan bahsederken şak araya bir tablet resmi ve bir sayfayı dolduran bir açıklama konuyor. Daha sonra devam ettiğinizde ne diyordu kitap diyorsunuz. 220 sayfalık kitapta taş çatlasın 50 sayfa mitoloji anlatılıyor. Bütün bunlara rağmen sümer mitolojisini pek bilmeyen birisi olarak yine de pek çok şey öğrendim.
