İbadetlerin sadece Allah (c.c)ya yapılması ve tagutların her çeşidiyle reddedilmesi bütün nebi ve rasullerin en büyük gayesidir. Bu konu üzerinde sürekli olarak durmalarının sebebi işte budur. Hiçbir şey onları bu gayelerinden alıkoyamadı. Bu meselede hiç bir kimseye zerre kadar taviz vermediler, onlarla uzlaşma yoluna gitmediler, orta yola yanaşmadılar ve onları sürekli olarak şu iki konuda uyardılar:
Birincisi; ibadetlerin tamamıyla sadece Allah (c.c)ya yapılması, ki bu iman ve İslamın ta kendisidir.
İkincisi; herhangi bir ibadetin taguta yapılması, ki bu küfür ve şirktir, İslam dinini terkederek tagutun dinine girmektir.
İşte ortada birleşmeyen, birbirine zıt iki yol! İşte kılıçları kınlarından çekmenin, seriyyeler hazırlamanın, ordular göndermenin, savaş ve barışın, dostluk ve düşmanlığın, en değerli ve en pahalı şeyleri feda etmenin ve uğruna canlar vermenin gayesi!
Bu mesele netleşmeden tevhid akidesi, İslam ve iman inancı da netleşemez. Bu meselenin açık ve net bir şekilde öncelikle çözümlenmesi gerekir. Acaba ibadete layık olan, ibadetlerin sadece kendisine yapılmasını hakeden kimdir? Tagutlar mı yoksa kahhar olan ve herşeyi en ince ayrıntısına kadar bilen Allah (c.c) mı? Evet, işte bu mesele net bir şekilde çözümlenmelidir.
İşte bu kitab, günümüzdeki başlıca tagutları, taguta imanın ve tagutu reddin nasıl olduğunu, tagutu reddedenlerin ve reddetmeyenlerin akibetini bununla beraber din, ibadet, ilah kavamlarını delilleriyle ortaya koyuyor.
