Bindokuzyüziki yılı Kasım ayının ikinci haftası... Vaktinden erken gelen İstanbul kışı ağaçları, sokakları, damları, pencereleri bembeyaz etmiş... Cağaloğlu'dan Nuruosmaniye Camii'ne doğru giden Şerefefendi sokağındaki ahşab evlerden birisinde, henüz geçen sene yuvak kurmuş olan Tanburi Cemil Bey'le (1871-1916) Şerife Saide Hanım'ın (1880-1930) bir oğulları işte o günlerde doğdu, günümüzden tam yüz yıl önce... Mes'ud Ekrem ismi verilen bu çocuk, ancak babasınınkiyle ölçülebilecek bir musiki kalibiyeti taşıyarak gelişdi. Doğdukdan 45 yıl sonra da Tanburi Cemil'in Hayatı ismiyle, Türk musikisinin bu insanüstü varlığını tanıtan kitabını yazdı. Edeb kıymetiyle muhtevası yarışan ve çokdandır mevcudu kalmayan bu kitabı, Mes'ud Cemil Bey'in yüzüncü doğum yıldönümü münasebetiyle Türk okuyucusuna yeniden kazandırmanın keyfini taşıyoruz. Kültür ve san'at kavramlarında aşırı ibtizale uğrayan ülkemizde, eğer bu kitap yeterli ilgiyi bulursa, Mes'ud Bey'in sair makalelerini ve bilinmeyen mektublarını da 2003'deki kırkıncı ölüm yıldönümünde, onun latif Türkçesinin zevkine varanlar için neşretmek arzusundayız.
